Βρήκαμε ένα μονοπάτι της φύσης που οδηγεί σε έναν κρυμμένο καταρράκτη

Το Γούρρι είναι το τρίτο μεγαλύτερο χωριό της Κύπρου σε έκταση και βρίσκεται αμέσως μετά το Καλό Χωριό. 

 Για την προέλευση της ονομασίας του Γουρρίου, υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, η κοινότητα οφείλει την ονομασία της στο φεουδάρχη Jacob de Gourri, ο οποίος κατοικούσε στην κοινότητα κατά τη Φραγκοκρατία. Άλλη εκδοχή επιμένει ότι το βάπτισε ο Μας Λατρί, ο οποίος περιλαμβάνει στον κατάλογο των λουζινιανο-βενετικών φεούδων το όνομα ‘Gourri’. Σύμφωνα επίσης με τον ιστορικό συγγραφέα, πιθανόν το χωριό να οφείλει το όνομά του σε οικογένεια Σύρων που κατείχε την περιοχή του κατά το Μεσαίωνα, γνωστή ως Gurri, Urri, Ourry. Ωστόσο, μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι η ονομασία της κοινότητας αποτελεί μετεξέλιξη του ονόματος του πρώτου κατοίκου της περιοχής, Κυριάκου Βούρριου. 

Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που κτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Στο Γούρρι υπάρχουν επίσης και τρία ξωκλήσια, του Αγ. Μάμα, του Αγ. Δημητρίου και της Αγ. Μαρίνας. Μην ξεχάσεις να βάλεις στο πρόγραμμα το Μουσείο του Γουρρίου που στεγάζεται σε μία αποκατεστημένη κατοικία στο κέντρο του χωριού. Εκτός από το ότι βλέπεις πώς ήταν τα σπίτια στο παρελθόν, αυτό που με ενθουσίασε ήταν ότι κάθε Κυριακή μπορείς να δεις πώς κάνουν αργαλειό ή αγγειοπλαστική, ψηφιδωτά, καθώς και το ζύμωμα και ψήσιμο του φρέσκου ψωμιού. Επιπλέον, στο κτίριο του παλιού δημοτικού σχολείου λειτουργεί ένα Εργαστήρι Υφαντικής, όπου φτιάχνονται διακοσμητικά κομμάτια, όπως πετσέτες, μαξιλαράκια, τραπεζομάντιλα κ.λπ. Η Υπηρεσία Κυπριακής Χειροτεχνίας συμβάλλει στην προσπάθεια της διατήρησης της παράδοσης, με την εκπαίδευση γυναικών της κοινότητας στην κατασκευή υφαντών με αργαλειό. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο χωριό παράγεται μέλι από τους ντόπιους μελισσοκόμους.  

Αυτό ωστόσο που πρέπει να ανακαλύψεις στο χωριό είναι το μονοπάτι της φύσης! Ακολούθησέ μας... 

Στο κάτω μέρος του χωριού θα βρεις μια από τις παραδοσιακές βρύσες, που χρονολογείται από το 1916 μ.Χ. και παλιά τροφοδοτούσε με νερό τα σπίτια. Το σημείο αυτό είναι η αφετηρία του Μονοπατιού της Φύσης.

Η διαδρομή είναι περίπου 2 χλμ. και συμπεριλαμβάνει ξύλινα γεφύρια κι ακολουθεί έναν μικρό ποταμό (που αποτελεί παραπόταμο του Φαρμακά) ενώ στο τέρμα του έχει έναν καταρράκτη, τον ‘Μαυρίτσιο’, που έχει ύψος 8 μέτρα και βρίσκεται στο τέλος της διαδρομής. Το τοπίο είναι τόσο όμορφο που σε εντυπωσιάζει μεμιάς. 

Επίσης από ό,τι μάθαμε θα εντοπίσεις εύκολα την αφετηρία του μονοπατιού μιας και υπάρχουν οι κατάλληλες κατευθυντήριες πινακίδες.

Καλύτεροι μήνες για να επισκεφθείς το μονοπάτι θεωρούνται οι μήνες της άνοιξης.