Χριστίνα Δημητριάδη: ISLAND HOPING - Το έργο, η έκθεση, το βιβλίο

Οι διαδικτυακές εκδηλώσεις της Φωτοδού συνεχίζονται στις 17 Δεκεμβρίου (ώρα 7.45μμ) με μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση από την σημαντική φωτογράφο Χριστίνα Δημητριάδη, που θα συνδεθεί μαζί μας από το Βερολίνο όπου διαμένει.

Μπορείτε να συνδεθείτε και να παρακολουθήσετε δωρεάν την παρουσίαση μέσω Zoom, στον σύνδεσμο: https://zoom.us/j/98370607032

Το φωτογραφικό έργο της Χριστίνας Δημητριάδη με τίτλο Island Hoping - ένα λογοπαίγνιο με τον όρο "island hopping" – ερευνά την εικόνα και τον μύθο της Μεσογείου. Η Μεσόγειος είναι μια γεωγραφική οντότητα, αλλά πάνω απ' όλα μία φαντασιακή πραγματικότητα στην οποία η εκτίμηση της ομορφιάς και του συλλογικού πνεύματος είναι βαθιά ριζωμένη. Μερικές φορές η Μεσόγειος περιγράφεται ως πολιτιστικός χώρος, στην ουσία όμως η ιστορική και πολιτική της πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Στις αισθητικά δομημένες φωτογραφίες, νησιά και βραχονησίδες αναδύονται από τη θάλασσα, ως ένα απροσδιόριστο τοπίο. Οι βραχώδεις ακτές του Αιγαίου λόγω της μορφολογίας και της τραχύτητάς τους ξυπνούν διφορούμενα συναισθήματα μεταξύ αισιοδοξίας, ελπίδας και αβεβαιότητας. Η Χριστίνα Δημητριάδη μετατρέπει το τοπίο από φιλόξενο σε άγονο.

Αφετηρία αυτής της σειράς υπήρξε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία της Ελιγολάνδης (Helgoland), νησί της Βόρειας Θάλασσας με ιδιαίτερη πολιτική και γεωγραφική ιστορία, γενέτειρα της οικογένειας της Δημητριάδη και η αρχή της μεταναστευτικής ιστορίας της. Το παρελθόν και το μέλλον, το προσωπικό και το συλλογικό συμπλέουν, καθιστώντας το ISLAND HOPING ένα υβρίδιο του Βορρά και του Νότου.

Χριστίνα Δημητριάδη:
"Με τις βραχονησίδες ήθελα να στρέψω το βλέμμα σ΄ ένα άλλο τοπίο, το οποίο ως επί το πλείστον παραμένει απαρατήρητο. Με τις φωτογραφίες αυτές φτιάχνω έναν άλλο «χάρτη» της Ελλάδας, μία άλλη ανάγνωση της χώρας, έτσι ώστε να επιδοκιμάσω την τετριμμένη και στερεότυπη απεικόνιση της."

Ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, επιμελητής της έκθεσης Island Hoping στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων αναφέρει σχετικά:
"Το έργο αφουγκράζεται με μεγάλη οξυδέρκεια τα όρια ως κινητά ή μεταβλητά κέντρα ενδιαφέροντος και παράλληλα, ως σύνορα ή τείχη που εκφράζουν απειλή και προστασία μαζί. Έτσι, στη σειρά από βραχονησίδες όπου καμία ανθρώπινη παρουσία δεν παρίσταται στην εικόνα, ο άνθρωπος υπονοείται μέσα από το όριο που βλέπει ή όχι ο θεατής, να αναδύεται ανάμεσα μας ως έρημος ή κατοικημένος κόσμος. Οι βραχονησίδες γίνονται κάθε φορά άτοποι τόποι, ένα μόρφωμα που μπορεί να είναι στάση σε μια διαδρομή ή τελικός προορισμός."

H φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε στο αρχιπέλαγος των Φούρνων Κορσέων, μεταξύ Ικαρίας, Πάτμου και Σάμου, ένα μέρος με μεγάλη γεωλογική γεωπολιτική και ιστορική σημασία που μετρά το μεγαλύτερο αριθμό ναυαγίων από την αρχαιότητα, ενώ συγκλονίζει σήμερα διεθνώς με την τραγωδία όσων ακολουθούν το κύμα ζωής και θανάτου της μετανάστευσης.

Θα ακολουθήσει συζήτηση.
Γλώσσα: Ελληνικά
Συνολική διάρκεια: 60'