News , Guide

Ολοκαύτωμα: 5 βιβλία που αξίζει να διαβάσεις

Σήμερα, η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος

Δημοσιεύτηκε στις 27 Ιανουαρίου 2021

Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.  1939-1945. Χίτλερ, ναζί, μαζικές εκτελέσεις, ολοκαύτωμα, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Άουσβιτς, Μένγκελε, πειράματα, καταναγκαστικές εργασίες, βασανισμοί, μετακινήσεις πολιτών, βαγόνια, πείνα, εξαθλίωση, καταστροφές, είναι λίγες από τις πολλές λέξεις που μπορούν να έρθουν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στο μυαλό μας, προπάντων τη σημερινή Διεθνή Ημέρα.

Σήμερα, 27 Ιανουαρίου, είναι η Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, από το ναζιστικό καθεστώς, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Η συγκεκριμένη μέρα, ανακηρύχθηκε ως Διεθνής, διότι στις 27 Ιανουαρίου του 1945, τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα, απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το «Άουσβιτς – Μπίρκεναου» στην Πολωνία.

Σύμφωνα με το sansimera.gr, «το σχέδιο της απόφασης αυτής, που υποβλήθηκε από το Ισραήλ και υποστηρίχθηκε από 89 χώρες, «καλεί τα κράτη - μέλη να επεξεργαστούν προγράμματα εκπαίδευσης που θα μεταδώσουν στις μελλοντικές γενεές τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος και να βοηθήσουν να προλαμβάνονται πράξεις γενοκτονίας».

Αρκετά μυθιστορήματα και γενικά βιβλία, έχουν γραφτεί για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που μας μαθαίνουν πολλά περισσότερα και αξίζει να υπάρχει έστω και ένα στη βιβλιοθήκη μας.  Πιο κάτω επιλέξαμε 5 βιβλία που μας παίρνουν χρόνια τώρα πίσω, ζωντανεύοντάς μας εικόνες σε βαγόνια, σε σκηνές σαμποτάζ, σε φυλακές, σε βασανιστήρια και σε στιγμές ελπίδας, κρυμμένες στο φόβο και στον τρόμο.  Αληθινές ή όχι ιστορίες, το αποτέλεσμα είναι ένα.

Τα παιδιά της Ελευθερίας - Marc Levy
1940 «Όλα άρχισαν σαν ένα παιδικό παιχνίδι»

«Όλοι μας τρέφαμε την ελπίδα της ελευθερίας και, όλοι μας, όταν οι πόρτες της φυλακής ανοίγουν, φεύγουμε σε φάλαγγα, αλυσοδεμένοι.  Διασχίζουμε την πόλη υπό συνοδεία και οι ελάχιστοι διαβάτες, σιωπηλοί μέσα στην γκριζάδα του πρωινού, κοιτάζουν την ορδή των κρατουμένων που οδηγούνται στο θάνατο.

Στο σιδηροδρομικό σταθμό της Τουλούζης μας περιμένει μια αμαξοστοιχία μεταφοράς εμπορευμάτων. Καθώς μπαίνουμε στη σειρά στην αποβάθρα, όλοι μας μαντεύουμε πού θα μας πάει αυτό το τρένο».

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Ευρώπη βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή. Χιλιάδες Εβραίοι καταλήγουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κι όμως, κάποιοι ξεφεύγουν από τον κλοιό του θανάτου και περνούν στην Αντίσταση.

Αυτή είναι η ιστορία τους• μια ιστορία για τα «Παιδιά της Ελευθερίας» που σχημάτισαν την 35η γαλλική ταξιαρχία ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα. Σημασία δεν έχουν τα ονόματά τους• μόνο ο αγώνας τους. Με αίμα στο στόμα και στα χέρια τους, εξαθλιωμένοι, μάχονται σαν μια σφιγμένη γροθιά. Κάθε φορά που κάποιος εκφράζει τις ιδέες του σ' έναν κόσμο ελεύθερο, ο νους μου τρέχει σ' εκείνους...»

Το παιδί του Άουσβιτς – Lilly Graham
1942 «Γεννήθηκα σε έναν κόσμο που είχε απαγορέψει την ύπαρξή μου»

«To 1942 η Εύα Αντάμι επιβιβάζεται σ’ ένα τρένο για το Άουσβιτς. Στριμωγμένη ασφυκτικά ανάμεσα σε δεκάδες άλλους και εξουθενωμένη, το μόνο που την απασχολεί είναι να βρει τον σύζυγό της, Μίχαλ, ο οποίος είχε μεταφερθεί εκεί έξι μήνες νωρίτερα.

Φτάνοντας, δεν βρίσκει κανένα ίχνος του άντρα της, παρά μόνο τη σκληρή, ισοπεδωτική πραγματικότητα του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Ξαπλωμένη στο λεπτό στρώμα της κουκέτας που μοιράζεται με άλλες γυναίκες, συντετριμμένη και με το κεφάλι της ξυρισμένο, ακούει έναν ψίθυρο: Η συγκρατούμενή της, Σόφι, της δίνει το χέρι…

Με το πέρασμα των ημερών, οι δύο γυναίκες γίνονται φίλες και μοιράζονται τα όνειρα και τις ελπίδες τους – η Εύα ελπίζει να βρει τον Μίχαλ ζωντανό σ’ αυτό το φριχτό μέρος και η Σόφι να ανταμώσει ξανά με τον γιο της, Τόμας. Μαθαίνουν να επιβιώνουν και να προστατεύουν η μία την άλλη, έως τη στιγμή που η Εύα αντιλαμβάνεται ότι έχει μείνει έγκυος•οι ζωές και των δύο βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο…

Οι δύο γυναίκες είναι όμως αποφασισμένες να κρατήσουν ζωντανό τον τελευταίο σπόρο ελπίδας μέσα στις σκιές και την εξαθλίωση, τα μονάκριβα παιδιά τους, που ελπίζουν ότι θα ζήσουν για να διηγηθούν την ιστορία τους όταν εκείνες δεν θα μπορούν πια να το κάνουν…

Μια σπαραχτική ιστορία επιβίωσης, όπου η ζωή ή ο θάνατος εξαρτώνται από την παραμικρή λεπτομέρεια και η ελπίδα και η αγάπη επιζούν ακόμα και στο πιο ζοφερό περιβάλλον».

Ο δερματοστίκτης του Άουσβιτς - Heather Morris
1942 «Είναι ένας από τους αμέτρητους νεαρούς που βρίσκονται στοιβαγμένοι σε βαγόνια φτιαγμένα για να μεταφέρουν ζώα»

«Ο Λάλε Σοκολόφ είναι ο άνθρωπος που χαράζει τους μπλε αριθμούς στα μπράτσα των φυλακισμένων του Άουσβιτς. Είναι αναγκασμένος να το κάνει.

Από την βολική θέση του δερματοστίκτη, βλέπει, ζει την ανθρώπινη κτηνωδία, την καταγράφει σε αριθμούς και σε θύματα. Την καταγράφει σε αντοχή και σε κουράγιο ψυχής. Την χαρτογραφεί στα συναισθήματά του. Την καταγράφει σε θάνατο και σε έρωτα. Κάνει τον δικό του μυστικό αγώνα κάτω από το παγωμένο, απάνθρωπο βλέμμα του Μέγκελε. Ελπίδα του μοναδική, η Γκίτα, το κορίτσι που θ’ αγαπήσει μέσα στην απόλυτη ανθρώπινη αθλιότητα...

Μια αληθινή, βαθιά συγκινητική και συγκλονιστικά ανθρώπινη ιστορία αγάπης και επιβίωσης σε ένα από τα φρικτά κολαστήρια των Ναζί.  Ένα δυνατό μάθημα ζωής που νικά τη λήθη».

Το αγόρι στην κορυφή του βουνού - John Boyne
1935 «Μπορούμε να γίνουμε πάλι παιδιά;» 

«Όταν ο Πιερό χάνει τους γονείς του, αναγκάζεται να αφήσει το Παρίσι και να ξεκινήσει μια νέα ζωή με τη θεία Μπίατριξ, που δουλεύει ως υπηρέτρια σε ένα πλούσιο σπίτι στις Βαυαρικές Άλπεις. Αλλά οι εποχές είναι δύσκολες, καθώς βρισκόμαστε στο 1935, στα πρόθυρα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Και δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο πλούσιο σπίτι αλλά για την κατοικία του Αδόλφου Χίτλερ.

Σύντομα ο Πιερό γοητεύεται από τον Χίτλερ και μπαίνει άθελά του σ’ έναν επικίνδυνο νέο κόσμο: έναν κόσμο τρομοκρατίας, μυστικών και προδοσίας, από τον οποίο ίσως να μην μπορέσει ποτέ να δραπετεύσει».

Κάπου λάμπει ακόμα ο ήλιος - Michael Gruenbaum, Todd Hasak-Lowey
1939 «Πιστεύεις πως θα’ ρθει μια μέρα που θα καταλήξουμε όλοι σε κάποιο τρανσπόρτο»;

«Ο Μίχαελ "Μίσα" Γκρούενμπαουμ ζούσε μια ανέμελη παιδική ηλικία, με παιχνίδια και βόλτες στην Πράγα μαζί με τον αγαπημένο του πατέρα. Όλα άλλαξαν όμως όταν οι Ναζί κατέλαβαν την Πράγα και η οικογένεια Γκρούενμπαουμ υποχρεώθηκε να μετακομίσει στο εβραϊκό γκέτο της πόλης.

Αργότερα, μετά τη συντριπτική απώλεια του πατέρα του, ο Μίσα, η μητέρα του και η αδελφή του εκτοπίστηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Τερεζίν. Στο Τερεζίν, ο Μίσα έμενε στον ίδιο θάλαμο με σαράντα ακόμα αγόρια, που έγιναν σαν αδέλφια του.

Η ζωή στο Τερεζίν είχε μια παράξενη, σουρεαλιστική ισορροπία - υπήρχαν μέρες γεμάτες συντροφικότητα και αγώνες ποδοσφαίρου, και άλλες γεμάτες απίστευτο τρόμο. Ήταν οι μέρες που τα αγόρια περίμεναν να ακούσουν το όνομά τους σε κάθε νέο κατάλογο όσων θα μεταφέρονταν με τα τρένα "προς τα Ανατολικά"».

Εκείνα τα τρένα πήγαιναν στο 'Αουσβιτς. Τη μέρα που το όνομα της οικογένειας Γκρούενμπαουμ εμφανίστηκε στον κατάλογο των υπό μεταφορά αιχμαλώτων, χρειάστηκε ένα θαύμα για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Σε αυτή τη συναρπαστική ιστορία ελπίδας και αθωότητας, ο Μάικλ Γκρούενμπαουμ ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του με εκπληκτική αμεσότητα. Η ιστορία του Μάικλ, καθώς και τα πρωτότυπα ντοκουμέντα και οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, αποτελούν μια ουσιαστική συνεισφορά στη λογοτεχνία του Ολοκαυτώματος».

Σχετικά

Ατζέντα
March 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
Όλη η ατζέντα

Εγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις το email σας!

Eγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις στο email σας!

Close