Πάει ο παλιός ο τόνος...!

Δημοσιεύτηκε στις 28 Ιανουαρίου 2015

"Πώς είναι δυνατόν μια κοινότητα που στερείται την πολιτιστική της διάσταση να μπορεί να αναπτυχθεί;" ρωτούσε το 1983 η Μελίνα, τους υπουργούς πολιτισμού τής, τότε, Ε.Ο.Κ. Το ίδιο ακριβώς ερώτημα ίσως πρέπει να θέσουμε κι εμείς σήμερα, στον εαυτό μας.

Μελίνα Μερκούρη. Ανυπέρβλητη και ογκώδης προσωπικότητα, στο λόγο της, στο έργο της, στην αύρα της, σε όλα της. Η μνήμη της ζωντάνεψε πριν από λίγες μέρες στο μυαλό μου ακούγοντας τα τραγούδια του 'Playing with Melina - (Πειράζοντας την Μελίνα)', ένα άλμπουμ στο οποίο 14 εκπρόσωποι της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής [Κ. Βήτα, Cayetano, Όλγα Κουκλάκη, Kid Loco, Marsheaux, Mikro, Monsieur Minimal, Niadoka, Nikonn, Nteibint, Papercut, (PH)2, Stavento, Σεραφείμ Τσοτσώνης και Φανταστικοί Ήχοι] 'πειράζουν' αθάνατα κομμάτια της με τη δική τους ματιά και τρόπο, προσαρμόζοντάς τα στα σημερινά, αν θες, trends. Εκεί συνειδητοποίησα, πόσο επίκαιρη είναι, 20 χρόνια μετά το θάνατό της αυτή η γυναίκα, όλα όσα πρέσβευε και όλα εκείνα για τα οποία αγωνιζόταν.

Πόσο σημαντικό είναι, σήμερα, σαν παγκόσμιοι αναπόφευκτα πολίτες, να επαναφέρουμε και να επανεφευρίσκουμε τον εαυτό μας, την παράδοση και την πολιτισμική μας ταυτότητα. Η ευχή λοιπόν για το νέο χρόνο είναι να επαναπροσδιοριστούμε επιμελώς. Όπως έκαναν στα τραγούδια της Μελίνας οι 14 μουσικοί, 5 εκ των οποίων μιλούν στο Check In Ιανουαρίου, για το ιδιοφυές αυτό project.

Nikkon Αστέρι μου, φεγγάρι μου
Το τραγούδι... ήταν νανούρισμα της μητέρας μου και μου έχει μείνει αποτυπωμένο. Την πρώτη φορά που το άκουσα να το τραγουδά η Μελίνα ήταν λίγο σοκαριστικό, γιατί μέχρι τότε νόμιζα ότι ήταν ένα τραγούδι της μητέρας μου για μένα μόνο. Μου πήρε πολύ καιρό να συνηθίσω ότι θα έπρεπε να το μοιράζομαι με όλους. Η Μελίνα... ήταν συναρπαστική, παθιασμένη και θαρραλέα. Δεν ήταν ούτε κανονική ηθοποιός, ούτε κανονική τραγουδίστρια, ούτε κανονική πολιτικός. Αλλά η αγάπη της και το πάθος της τη μεγάλωναν στα μάτια μας και την έκαναν να φαίνεται καλύτερη όλων. Το όραμα...  Ακόμα και σήμερα, 20 χρόνια μετά το θάνατό της, αποτελεί ένα τεράστιο πολιτιστικό κεφάλαιο της κοινωνίας μας. Ίσως τελικά η κοινωνία μας να μην έχει αλλάξει τόσο όσο θέλουμε να πιστεύουμε και ακόμα και στη μνήμη μας οι αξίες που πρέσβευε η Μελίνα να εξακολουθούν να μας εμπνέουν. Ο παλιός ο τόνος... Ο Γιάννης Νένες έγραψε στην Athens Voice "Η νέα ζωή του τραγουδιού από τον Nikkon βρήκε τη δροσιά και όχι την κατάρα του έρωτα, ίσως στρέφοντας το βλέμμα του περισσότερο προς το νεαρό Ιππόλυτο/Άντονι Πέρκινς και στην εύθραυστη φύση του. Από μία άποψη, μόλις γράφτηκε το νέο "Mrs. Robinson".... Ειλικρινά δεν το είχα έτσι στο μυαλό μου όταν το έφτιαχνα αλλά ήθελα εξαρχής να το κάνω πιο σύγχρονο. Ήθελα η εκτέλεσή μου να στέκεται εφάμιλλη δίπλα στο original. Η ευχή... "Πάμπλουτος να 'σαι στη χαρά και πάμπτωχος στον πόνο".

Monsieur Minimal Μελίνα Μερκούρη
Το τραγούδι... αποφάσισα να μην επιλέξω κάποιο τραγούδι της Μελίνας, αλλά να συμμετέχω με ένα original track πάνω στο οποίο μετέφερα αρμονικά κάποιες από τις πιο σημαντικές αλλά και έξυπνες, κατά τη δική μου κρίση, εκφράσεις της. Προσπάθησα να τη σκιαγραφήσω σε μια μουσική περίοδο αθωότητας (70's-80's), ξεγνοιασιάς, όμορφης μελαγχολίας και δυναμισμού. Η Μελίνα... Συγκινήθηκα με το ζήλο με τον οποίο πάλεψε για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα, με την ειλικρίνεια και την απλότητα του πολιτικού της λόγου, αυτό ήταν πιστεύω που την έκανε να εκφράζεται χωρίς δεύτερη σκέψη, με μόνο στόχο την αντικειμενική αλήθεια για διεκδίκηση των αυτονόητων για τη χώρα της, τους συνανθρώπους της και τα πιστεύω της. Το όραμα... είναι η δύναμή της. Ένας λαμπερός, απλός άνθρωπος, ένας εραστής της ζωής και της τέχνης, ένας απελευθερωμένος καλλιτέχνης γεμάτος όρεξη, έτοιμος να καταβροχθίσει τη ζωή σε όλα της τα επίπεδα. Ο παλιός ο τόνος... γίνεται φρέσκος όταν το βλέπεις από άλλη ματιά. Όταν το γνωρίζεις από την αρχή, όταν δεν σε έχει φθείρει, τότε ίσως να έχεις και την ευκαιρία και να το ερωτευθείς. Η δική μου επέμβαση δεν έχει όρια, σέβεται την αισθητική, τονίζει την πολιτική προσωπικότητά της και συμπληρώνει πάνω σε αυτή. Η ευχή... να μπει στα όνειρά μας κάποια στιγμή και η ανάγκη για έναν καλύτερο κόσμο.

Papercut Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι
Το τραγούδι... επιλέχθηκε ενστικτωδώς. Η ÒΣτέλλαÓ δεν είναι η μόνη ταινία της Μελίνας που μου αρέσει. Παρόλα αυτά, τη Μελίνα, οι περισσότεροι, την έχουμε ταυτίσει με τη Στέλλα. Δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο, νομίζω ότι έμοιαζαν. Και η ατάκα που λέει η Στέλλα στην ταινία, όταν την κατηγορούν που χωρίζει τον Μίλτο, "αν νομίζεις πως δεν με πονάει αυτό που κάνω, γελιέσαι", ένιωθα ότι βγαίνει από το στόμα της Μελίνας. Η Μελίνα... είχε τσαγανό. Με εμπνέει το πείσμα της. Το βλέμμα "δεν θα μου πεις εσύ, εγώ θα σου πω". Χαρακτηριστικά που δεν τα έχω και γι' αυτό τα θαυμάζω. Το όραμα... είναι το ίδιο της το παράδειγμα. Αυτό που ήταν σαν άνθρωπος, πολιτικός, γυναίκα, ηθοποιός, συνεχίζει να εμπνέει και, το σημαντικότερο, να παραδειγματίζει. Αν υπάρχει ένα κοριτσάκι τώρα, μπροστά σε έναν καθρέφτη, και λέει, "όταν μεγαλώσω θα γίνω σαν τη Μερκούρη", δεν είναι αυτό η μεγαλύτερη παρακαταθήκη; Ο παλιός ο τόνος... δεν προσπάθησα να φρεσκάρω κάτι. Έδωσα μόνο τη δική μου πλευρά σε ένα άκουσμα. Πώς "το ακούω" εγώ. Γιατί το "Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι", είναι διαχρονικό, και άρα πάντα φρέσκο. Απλά, όπως βλέπεις έναν σκηνοθέτη να δίνει τη δική του οπτική σε ένα κλασικό έργο, κάπως έτσι έγινε και αυτό το album. Η ευχή... Ο ένας για τον άλλον!

Marsheaux Je Te Dirais Les Mots
Το τραγούδι... είναι από τα λιγότερα γνωστά της και με γαλλικούς στίχους. Το "Je Te Dirais Les Mots" ήταν διπλή πρόκληση για μας. Η Μελίνα... ήταν ατίθαση, γενναία, ανεξάρτητη. Έζησε ελεύθερα και έκανε τα πάντα. Από το να κλεφτεί και να παντρευτεί στα 17 της μέχρι να κάνει την επανάστασή της στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του '70. Η Μελίνα θα συγκινεί και θα ενθουσιάζει ακόμα και όταν εμείς θα έχουμε φύγει. Το όραμα... Λάτρευε την Ελλάδα αλλά και η Ελλάδα τη λάτρευε. Για εμάς τους νεότερους αυτή η αμφίδρομη σχέση έχει αρχίσει να ξεφτίζει. Κακώς αλλά έτσι είναι και δεν βλέπουμε πώς μπορεί να αλλάξει αυτό στο κοντινό μέλλον. Ο παλιός ο τόνος... Με τη Μελίνα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Τραγουδά με την ανάσα της και ακούγεται σαν να βγαίνει η ψυχή από μέσα της. Αυτό αν το αλλοιώσεις, τότε χάνεται όλο το παράπονο και ο πόνος της. Γι' αυτό διαλέξαμε τραγούδι του Βαγγέλη Παπαθανασίου και όχι κάποιο του Χατζιδάκι. Η ευχή... Μόνο αγάπη!

Mikro Να με θυμάσαι
Το τραγούδι... ήταν από τα τραγούδια που είχαμε ξεκινήσει να δουλεύουμε πριν από 5 χρόνια όταν "πειράζαμε" τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου και του Νέου Κύματος. Ήταν όλων μας αγαπημένο. H Μελίνα... ήταν "larger than life", αλλά στα παιδικά μάτια μας έμοιαζε σαν ένας κανονικός άνθρωπος. Απλή, εύθραυστη, γεμάτη πάθος. Ήταν τελείως διαφορετική από όλες. Το όραμα... Ένας ζωντανός χαρακτήρας που δεν το έβαζε κάτω. Αυτό το παράδειγμα πρέπει να πάρουμε από τη Μελίνα. Ο παλιός ο τόνος... Στη μουσική όλα είναι υποκειμενικά. Εμείς προσπαθήσαμε να μην αλλοιώσουμε το αυθεντικό τραγούδι και χάσει όλη αυτή τη νοσταλγία που σου προκαλεί. Πιστεύουμε ότι το καταφέραμε.  Η ευχή... Ευχόμαστε το 2015 να είμαστε όλοι υγιείς.