Οι καλικάντζαροι και άλλες τρομακτικές Χριστουγεννιάτικες παραδόσεις

Δημοσιεύτηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2019

Οι γονείς και οι παππούδες μας πίστευαν ότι εάν ήταν άτακτοι ως παιδιά κατά την διάρκεια της χρονιάς ο Άγιος Βασίλης δεν θα τους έφερνε δώρα για τα Χριστούγεννα. Όμως, υπήρχαν και χειρότερα.
Πριν από την παγκοσμιοποίηση, όταν οι λαϊκές παραδόσεις κάθε τόπου ήταν ακόμη ζωντανές και μεταβιβάζονταν από γενιά σε γενιά, τον πρώτο λόγο είχαν οι δοξασίες. Στην Ελλάδα είχαμε τα καλικαντζαράκια, τα «δαιμόνια» που έκαναν την εμφάνιση τους κατά το Δωδεκαήμερο (25 Δεκεμβρίου - 6 Ιανουαρίου), όταν κατά τη δοξασία τα «νερά είναι αβάφτιστα». Ήταν οι μέρες που τα παράδοξα αυτά πλάσματα έβγαιναν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και να τους ανακατέψουν τα σπίτια.
Δεν είναι ωστόσο, μόνο η ελληνική λαϊκή κουλτούρα (με τις πολλαπλάσιες τοπικές εκδοχές) που έχει ξωτικά. Η HuffPost, έψαξε και έμαθε, γύρισε εδώ, μίλησε εκεί και ήρθε αντιμέτωπη με τα πλέον τρομακτικά ξωτικά της Ευρώπης.

 
Κράμπους - Αυστρία / Σλοβενία / Κροατία / Βόρειος Ιταλία
Είναι μισός διάβολος και μισή αίγα, κοινώς κατσίκα ή γίδα. Oικόσιτη, πολύ αμφιβάλλω. Με τα κέρατα της και μία τεράστιων διαστάσεων γλώσσα. Αλυσοδεμένη γαρ, τις οποίες αλυσίδες σέρνει προκειμένου να κάνει τον τρομακτικό θόρυβο, μαζί ένα στυλιάρι το οποίο έχει για να συνετίζει τα «άτακτα» παιδιά και ενίοτε φέρει και ένα καλάθι ή σακί (όχι από πατάτες), έτσι για να βρίσκεται, μπας και θέλει να απαγάγει κανένα από δαύτα.

Η μέρα που βγαίνει για σεργιάνι, μαζί με τις ορδές των κουστουμαρισμένων ακόλουθων της, είναι η 5η Δεκεμβρίου, γνωστή ώς Krampusnacht, «Η νύχτα της Κράμπους».

Φράου Πέρχτα - Αυστρία / Βαυαρία
Πως λέμε φράου Λιζελότε; Καμμία σχέση. Αλλή μία τρομακτική φυσιογνωμία της Γερμανοαυστριακής λαϊκής κουλτούρας. Πρόκειται για «ευγενική» ψυχή, γεμάτη καλοσύνη και ενδιαφέρον για τα παιδιά της γειτονιάς. Αυτής της γειτονιά, της άλλης, της παρακάτω ρούγας, λίγο την νοιάζει. Και επειδή παιδί και αταξία είναι έννοιες συνυφασμένες, η εκπάγλου καλλονής Φράου Πέρχτα, μόλις τα συναντά, τα ξεκοιλιάζει και στην συνέχεια γεμίζει τα πτώματα με άχυρο. Είναι αυτό που λέμε, να μη σου λάχει.
Την γλυκυτάτη Φράου Πέρχτα, θα την συναντήσει κανείς από την τελευταία εβδομάδα του Δεκεμβρίου έως και τις 6 Ιανουαρίου. 

Χανς Τραπ - Αλσατία / Λωρραίνη

Οι Αλσατοί έχουν το σκιάχτρο τους, ή έτσι θέλουν να λένε. Ο μύθος μιλάει για έναν τύπο, λάτρη του χρήματος και άπληστο μέχρι το μεδούλι. Ζάπλουτος και άπληστος με ψυχή «διαμάντι». Καλός άνθρωπος ο συγχωρεμένος. Πάντα με τον καλό τον λόγο και αγάπη για τον πλησίον του.

Ήταν τέτοια η καλοσύνη του που η εκκλησία τον οδήγησε στην έξοδο με ελαφρά πηδηματάκια. Αλλά αυτός ως άλλος Φάουστ, πούλησε την ψυχή του στον εξαποδώ και πήρε άμεσα την άγουσα για το δάσος. Επέστρεψε όμως ως σκιάχτρο και άρχισε να τρώει μικρά παιδιά.

Μέχρι που τον βαρέθηκε ο ύψιστος, καθώς μπάφιασε μαζί του και του έστειλε πεσκέσι ένα κεραυνό, για να κάνει ένα μπάρμπεκιου στην υγειά του.

Τι κάνει σήμερα; Περιφέρεται στους δρόμους τις μέρες των Χριστουγέννων και προσπαθεί να πείσει τα άτακτα παιδιά να συνετιστούν, να γίνουν ενάρετα, ώστε να μην καταλήξουν... σκιάχτρα.

Καλικάντζαροι 
Οι καλικάντζαροι είναι αυτό που λέμε, πολύ ωραίοι τύποι. Γεμάτοι χιούμορ, ψηλοί, όμορφοι, κοτσονάτοι και ήσυχοι. Όπου τους βάλεις, εκεί κάθονται. Ούτε ενοχλούν, ούτε κάνουν τα σπίτια μας άνω κάτω. Τίποτα, τίποτα. Και από παιχνίδια, μήτε που να τ′ ακούσουν. Αφού κάθε σπίτι στον τόπο μας θα λάτρευε να είχε από έναν από δαύτους. Έτσι μωρέ, για να μπαίνει καλά ο καινούργιος χρόνος. 

Οι φίλοι μας οι καλικάντζαροι μπορούν δυστυχώς για όλους μας, να μείνουν κοντά μας μόνο από τις 25 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου. Έτσι είναι αυτά. Στις 7 Ιανουαρίου επιστρέφουν μαζί με τα παιδιά στα θρανία. Έχουν σχολείο λέμε.

Πέρ Φουετάρ - Γαλλία / Βέλγιο / Ολλανδία
Αλλη μία συμπαθέστατη φιγούρα που περιφέρεται ανήμερα του Αγίου Νικολάου. 

Χασάπης στο επάγγελμα, μαζί με την σύζυγο, την καλή κυρία, απήγαγαν, έκλεβαν και σκότωναν μικρά παιδιά πλούσιων οικογενειών. Μετά ετεμάχιζαν τα πτώματα και βεβαίως τα πάστωναν μέσα σε βαρέλια, για τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Οχι, στο μαγαζί τέτοιο κρέας δεν έφτανε ποτέ. Ηταν κύριος απέναντι στο πελάτες του. 

Επειδή όμως τίποτα δεν μένει κρυφό, τον πήρε χαμπάρι ο Αγιος Νικόλαος και επανέφερε στην ζωή τα παιδιά. 

Οσο για τον κρεοπώλη, αυτός πήρε αυτό που του άξιζε καθώς έγινε ό μόνιμος υπηρέτης του Αγίου Νικολάου με τον ακολουθεί όπου πηγαίνει. Κάτι σαν το παιδί για όλες τις δουλειές.

Γκρίλα και η γάτα που την έλεγαν Γιουλ – Ισλανδία
Η μάνα από το ομορφόσογο της Ισλανδίας έχει όνομα. Και τι όνομα. Γκρίλα. Πως λένε οι γκρικαμέρικανς και μάπα ξέρω και γκρίλα ξέρω. Αυτό. Τύφλα να ΄χει η Γεωργία Βασιλειάδου και η Ταϋγέτη μαζί.

Όσο για τον κανακάρη της, έναν από τους δεκατρείς..ε!..μη μου πείτε. Μία φωτογραφία είναι χίλιες λέξεις. Σκέτο μοντέλο του Αρμάνι. Ακούγεται μάλιστα πως κατά την φωτογράφιση, που έγινε πρόσφατα, για το ημερολόγιο του 2020, ο ιταλός μόδιστρος, του φώναζε. «Πιο ψηλά! Πιο καμάρι!». 

Οι Ισλανδοί που είναι κουσκουσάρηδες, λένε πως η Γκρίλα, που ζει σε μεζονέτα - σπηλιά , ξαμολιέται τα Χριστούγεννα για να κάνει παρέα με μικρά παιδιά, τα οποία τα φέρνει στο φιλόξενο σπίτι και τα μαγειρεύει στο καζάνι - χύτρα ταχύτητος.

Υπάρχει και γάτα. Κατίμαυρο. Με το όνομα Γιούλ. Αυτή η τίγρης της Αρκτικής, η λεοπάρδαλη της Ισλανδίας, το Πούμα του Βορρά, περιφέρεται τα βράδια από σπίτι σε σπίτι, για να βεβαιωθεί πως τα παιδιά έχουν πάρει ρούχα για δώρο, σημάδι του πόσο καλά ήταν όλη την χρονιά.

Αν δεν έχουν καινούργια ρούχα μία είναι η λύση για να μην τα φάει, το τετράποδο κτήνος. Πρέπει να αφήσουν την παλιατζουρία τους ελπίζοντας πως θα είναι του γούστου της.

huffingtonpost.gr