Ο Κωστής Μαραβέγιας στο Ριάλτο

Δημοσιεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013

Πόσο εύκολο είναι στις μέρες μας για έναν καλλιτέχνη να αφεθεί, να δοθεί ολοκληρωτικά σε αυτό που κάνει, έτσι ώστε να δημιουργήσει;

Νομίζω πως η δημιουργία και η αφοσίωση, λυμένου φυσικά του βιοποριστικού ζητήματος που είναι θεμελιώδες, είναι ανεξάρτητα της εκάστοτε εποχής και των ευρύτερων κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Οι δημιουργοί που περιμένουν τις ιδανικές συνθήκες για αφοσίωση και για να δοθούν ολοκληρωτικά σε αυτό που υποτίθεται αγαπούν, δεν είναι δημιουργοί. Δεν είναι εύκολο βέβαια να το πετύχεις αυτό, αλλά πότε η ευκολία παρήγαγε κάτι σημαντικό και ξεχωριστό, ειδικότερα στην τέχνη;

Γενικά, πιστεύετε, ότι η εποχή μας χαρακτηρίζεται από δημιουργική στειρότητα ή είστε ανάμεσα σε αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχουν αξιόλογα πράγματα εκεί έξω και ότι αν ψάξουμε λιγάκι θα τα βρούμε;

Η εποχή μας διακρίνεται από μια υπερέκθεση σκουπιδιών και άχρηστων πληροφοριών. Δεν πιστεύω πως υπάρχει δημιουργική στειρότητα, αντιθέτως αισθάνομαι πως η έμπνευση για δημιουργία δεν χάνεται ποτέ και ότι δεν έχει αλλάξει δραματικά από παλαιότερα. Αυτό που μπερδεύει είναι η προβολή της κακής δημιουργίας μέσω των μέσων μαζικής επικοινωνίας που φούντωσε τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οπότε δυσκόλεψε έτσι την εύρεση του αισθητικά αποδεκτού και καλού. Που είναι φυσικά μια υποκειμενική έννοια αλλά που σίγουρα έχει κάποια στάνταρ, κάποιες σταθερές καλής αισθητικής.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας; Ή τουλάχιστον πείτε μας ποιες είναι οι επιρροές σας για να μας βοηθήσετε να το κάνουμε εμείς.

Ψάχνω το ελληνικό τραγούδι και κατ’ επέκταση το μεσογειακό τραγούδι, με ό,τι συνεπάγεται. Ως προς την προέλευση, την πορεία του και ως προς την εξέλιξή του. Με ενδιαφέρει ο απλός έμμετρος στίχος και κυρίως οι κλασικές φόρμες τραγουδοποιίας και σύνθεσης. Αυτό που θέλω είναι να λέω τις ιστορίες μου τραγουδιστά, με χιούμορ και σαρκασμό, χωρίς σοβαροφάνειες αλλά και χωρίς εκπτώσεις ως προς τη μουσικότητα, την ενορχήστρωση και τις μελωδίες. Να τραγουδώ ό,τι με καίει και να βλέπω ευτυχισμένα πρόσωπα στις συναυλίες μου. Να εμπνέω αισιοδοξία, χαρά αλλά και προβληματισμό μέσα σε όλες τις αντιξοότητες μιας δύσκολης καθημερινότητας.

Ποιο θεωρείτε ως το πιο δημιουργικό κομμάτι στη δουλειά σας;

Το πιο δημιουργικό είναι η στιγμή της γέννησης μιας ιδέας. Είτε είναι μια ιστορία, είτε μια μελωδία, είτε ένας στίχος. Είναι η στιγμή που σπάει το τσόφλι και εμφανίζεται κάτι ζωντανό που δεν υπήρχε πριν. Το περίεργο είναι πως όσες φορές και αν ανατρέξω πίσω για να προσπαθήσω να αποκωδικοποιήσω τι λειτούργησε ή τι έκανα και γεννήθηκε για παράδειγμα ένα τραγούδι, είναι αδύνατο.

Η μουσική σας και γενικά αυτό που προσφέρετε πουλά πολύ. Γιατί, πιστεύετε, ότι αφορά τόσο πολύ τον κόσμο;

Είναι δύσκολο να σας το εξηγήσω, αλλιώς θα ήμουν ατζέντης και όχι δημιουργός. Αυτό που ξέρω είναι πως η μουσική μου φέρει μια υγιή λαϊκότητα και κάτι πολύ απλό. Μια ειλικρίνεια πρόθεσης και στάσης καλλιτεχνικής. Δεν κάνω κάτι, ούτε γράφω κάτι παραπάνω από αυτό που είμαι. Με τις αδυναμίες μου και τις ανασφάλειές μου. Αυτό τραγουδώ και αυτά γράφω. Είτε είναι διηγήματα είτε μουσικές και τραγούδια. Σας είπα και πριν. Με ενδιαφέρουν πολύ οι απλές και κλασικές φόρμες και όχι ο ανούσιος εντυπωσιασμός.

Πόση ελευθερία δίνετε στους μουσικούς που σας πλαισιώνουν στα live σας;

Τόση ελευθερία όση χρειάζονται οι νέοι άνθρωποι που παίζουν μουσική. Όντας εξαιρετικοί μουσικοί που φέρουν μια κουλτούρα αυτοσχεδιαστικής διάθεσης έχουν τον κατάλληλο χώρο για να αισθάνονται και αυτοί δημιουργικοί μέσα σε ένα ιδιαίτερο πλαίσιο που ορίζεται ως έργο τραγουδοποιού. Περίεργος συνδυασμός αλλά ενδιαφέρων και μουσικά παραγωγικός.

Είναι φορές που πήγατε σε συναυλία άλλου και νιώσατε ότι αυτό που παίρνετε είναι κατώτερο των προσδοκιών σας και ενδεχομένως πολύ λιγότερο απ’ αυτό που δίνετε εσείς στο δικό σας κοινό;

Όχι. Θα ήμουν αλαζόνας και υπερόπτης αν αισθανόμουν κάτι τέτοιο. Σιχαίνομαι τον ελιτισμό και το σνομπισμό. Δεν συνάδουν με την οπτική μου. Και ούτε πιστεύω στην έννοια της μεγαλουργίας.

Όταν δεν εμφανίζεστε κάπου, πώς γεμίζετε το χρόνο σας; Με ποιους τρόπους προσπαθείτε να εξελίσσετε την τέχνη σας;

Διαβάζοντας, ακούγοντας μουσική, παρακολουθώντας θέατρο και κινηματογράφο. Η έμπνευση αντλείται από μια δεξαμενή όλων των παραπάνω που ανέφερα.

Το "Ilegal" που συνόδευε το όνομά σας στην αρχή της πορείας στο τραγούδι, ήταν απλώς ένα όνομα ή είναι φιλοσοφία ζωής για εσάς;

Ήταν μια φιλοσοφία ζωής μες στην ακρότητα της νιότης. Ένας μη συμβιβασμός στην πληθώρα κανόνων και τον καταιγισμό των ‘πρέπει’ που στερούν κάτι από την πραγματική ελευθερία μας. Τώρα το κοιτάζω με συμπάθεια και το φέρω σαν μια υπενθύμιση, με περισσότερη ψυχραιμία και μέτρο απ’ ό,τι τότε, αλλά με την ίδια λαχτάρα αμφισβήτησης του "δεδομένου" και του "κανονικού".

Θα μπορέσετε, πιστεύετε, να μας σηκώσετε από τις καρέκλες του θεάτρου για να χορέψουμε;

Το εύχομαι. Αλλά και να μη σηκωθούν τα σώματα θα είμαι περιχαρής αν χορέψει το πνεύμα και τα συναισθήματα μπουν σε κίνηση.