Κριτική: Mια ζωή την έχουμε

Δημοσιεύτηκε στις 20 Ιανουαρίου 2014

Πως μια ελληνική κινηματογραφική ταινία του 1958 θα μπορούσε να μεταφερθεί στο θέατρο και να αφορά στο σήμερα; Στο τομέα της δημιουργίας τα πάντα μπορούν να γίνουν φτάνει να υπάρχει ταλέντο. Και ο Κωνσταντίνος Ρήγος που σκηνοθέτησε την παράσταση Μια ζωή την έχουμε για την Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ, κατάφερε να παρουσιάσει ένα έργο σύγχρονο, που ανταγωνίζεται τις μεγάλες αθηναϊκές θεατρικές σκηνές.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Βασισμένο στην κινηματογραφική ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα το έργο, αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο, το σήμερα. Τις συνέπειες της υπερκατανάλωσης και της απληστίας και το τίμημα που καταβάλλει η Ελλάδα και η Κύπρος. Χωρίς διδακτισμό ο Κωνσταντίνος Ρήγος πετυχαίνει μέσα από την πλοκή και τους χαρακτήρες του έργου, να καταγράψει την αλήθεια. Στους χαρακτήρες της παράστασης ο θεατής θα δει πρόσωπα γνώριμα. Χαρακτήρες που έχουν στοιχειώσει την ζωή και την καθημερινότητα του. Το στόρι του έργου  περιστρέφεται γύρω από ένα τραπεζικό λάθος. Η ανακάλυψη αυτού του λάθους και η κατάχρηση 1,101,101.1 δραχμών γίνεται αφορμή για να αλλάξει ριζικά η ζωή ενός νεαρού ταμία τράπεζας και από ασήμαντος υπάλληλος να μετατραπεί σε πλούσιο εισοδηματία με κύρος και δύναμη. Ο ήρωας του έργου κυνηγάει τη μεγάλη ζωή, το χρήμα και τον έρωτα στο βωμό του «μια ζωή την έχουμε». Κατορθώνει να ζει το όνειρο σήμερα υποθηκεύοντας όμως το αύριο.
ΝΕΟΣ ΑΕΡΑΣ
Το πρώτο πράγμα που εντοπίζει κανείς στην παράσταση είναι η παρουσία νέων  και ταλαντούχων ηθοποιών. Ο Προκόπης Αγαθοκλέους και η Πολυξένη Σάββα που ανέλαβαν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, είναι δυο νέα ταλαντούχα παιδιά, τα οποία κατάφεραν να απογειώσουν το έργο και να επιβεβαιώσουν την επιλογή του Κωνσταντίνου Ρήγου. Εξίσου σημαντική είναι και η παρουσία των υπόλοιπων ηθοποιών οι οποίοι ανεξαρτήτως από το μέγεθος του ρόλου τους, κατάφεραν να ξεχωρίσουν και να βγάλουν προς τα έξω το ταλέντο τους. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος πέτυχε  με μαεστρία να εκμαιεύσει από τον κάθε ηθοποιό τον καλύτερο του εαυτό,  πράγμα που συμβαίνει σπάνια. Η παρουσία νέων προσώπων στο Μια ζωή την έχουμε, απέδειξε πως στην Κύπρο υπάρχουν νέα ταλέντα στο χώρο της υποκριτικής. Το ζητούμενο είναι να τους δοθούν ευκαιρίες, πράγμα που έκανε ο Κωνσταντίνος Ρήγος και επιβεβαιώθηκε για την επιλογή του, αφού κατάφερε να δώσει μια πινελιά φρεσκάδας στη θεατρική δημιουργία της Κύπρου.
Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Πολυτάλαντος ο ίδιος, ο Κωνσταντίνος Ρήγος παρουσίασε μια ολοκληρωμένη παράσταση φροντίζοντας και την τελευταία λεπτομέρεια.  Εκτός από την επιλογή των ηθοποιών, ο σκηνοθέτης του Μια ζωή την έχουμε, έδωσε εξίσου μεγάλη σημασία, στα σκηνικά, στα κοστούμια, στις χορογραφίες αλλά και στη μουσική. Οι δημιουργίες των Νατάρ/Γεωργίου και η μουσική του Γιώργου Παπαδόπουλου, ενίσχυσαν την προσπάθεια του σκηνοθέτη ο οποίος πέτυχε να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι και τους τίτλους τέλους. Οι γρήγορες εναλλαγές των σκηνικών,  σε συνδυασμό με το χορό και το τραγούδι συνέβαλαν σε αυτό. Πάντως ο Κωνσταντίνος Ρήγος απέδειξε πως το θέατρο αφορά τον καθένα φτιάχνοντας μια παράσταση για το ευρύ κοινό. Και αυτό ήδη έχει αναγνωριστεί αφού το Μια ζωή την έχουμε, ξεκίνησε μια πετυχημένη πορεία στις θεατρικές αίθουσες… Και αυτό δεν είναι τυχαίο αφού το έργο συναγωνίζεται αντάξια τις  μεγάλες αθηναϊκές παραγωγές…