Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου: Το θέατρο που μας ενώνει

Δημοσιεύτηκε στις 06 Μαρτίου 2014

Ο Νοτιοαφρικανικής καταγωγής Brett Bailey που  επιλέγηκε φέτος από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΔΙΘ) να γράψει το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου, κατάφερε να τον αποτυπώσει με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο! Η παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου και αποτελεί μια ευκαιρία υπενθύμισης της ετερότητας αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης και προώθησης του αντίκτυπου που αυτή έχει στις σύγχρονες κοινωνίες. Φέτος το ΔΙΘ ζήτησε από τον Νοτιοαφρικανικής καταγωγής θεατρικό συγγραφέα, σχεδιαστή, σκηνοθέτη, δημιουργό θεατρικών παραστάσεων με κατασκευές και καλλιτεχνικό διευθυντής του  “Third World Bunfight”, Brett Bailey, θα στείλει αυτό το πανανθρώπινο μήνυμα ενότητας.

ΈΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Η τέχνη γενικότερα, έχει σήμερα έναν σημαντικό ρόλο να αποτελέσει. Όχι μόνο στην καλλιτεχνική δημιουργία και στην κουλτούρα αλλά και στην ίδια την κοινωνία. « Όπου υπάρχει ανθρώπινη κοινωνία, εκδηλώνεται το ακαταμάχητο Πνεύμα της Παράστασης. Κάτω από δέντρα σε μικρά χωριά και επάνω σε υψηλού επιπέδου τεχνολογίας σκηνές σε παγκόσμιες μητροπόλεις· σε σχολικές αίθουσες και σε γήπεδα και ναούς· σε φτωχογειτονιές, σε αστικές πλατείες, σε κοινοτικά κέντρα και υπόγεια στα κέντρα μεγάλων πόλεων, οι άνθρωποι συγκεντρώνονται για να επικοινωνήσουν μέσα στους εφήμερους θεατρικούς κόσμους που δημιουργούμε, για να εκφράσουμε την ανθρώπινή μας πολυπλοκότητα, την ετερότητά μας, το ότι είμαστε τρωτοί, χρησιμοποιώντας τη ζωντανή μας σάρκα, την ανάσα μας, τη φωνή μας» τονίζει μεταξύ άλλων στο μήνυμα του ο Brett Bailey ο οποίος καταπιάνεται με το σήμερα και τα όσα βιώνει η υφήλιος. « Μα, σε αυτή την εποχή που τόσοι πολλοί άνθρωποι αγωνίζονται να επιβιώσουν και υποφέρουν κάτω από καταπιεστικά καθεστώτα και ληστρικά καπιταλιστικά συστήματα και αναγκάζονται να φύγουν μακριά από τις συγκρούσεις και τις κακουχίες· σε αυτή την εποχή όπου παραβιάζεται η ιδιωτική μας ζωή από μυστικές υπηρεσίες και λογοκρίνονται αυτά που λέμε από παρεμβατικές κυβερνήσεις· όπου  δάση καταστρέφονται, είδη εξαφανίζονται και ωκεανοί δηλητηριάζονται: Τι πραγματικά αισθανόμαστε την ανάγκη να αποκαλύψουμε; Σε αυτό τον κόσμο της άνισης κατανομής εξουσίας, στον οποίο διάφορες ηγεμονικές τάξεις προσπαθούν να μας πείσουν ότι ένα έθνος, μία φυλή, ένα φύλο, μία σεξουαλική προτίμηση, μία θρησκεία, μία ιδεολογία, ένα πολιτισμικό πλαίσιο είναι ανώτερο από τα άλλα, ευσταθεί πράγματι να επιμένουμε ότι οι τέχνες θα πρέπει να αποδεσμευτούν από τα κοινωνικά θέματα;». Ο γνωστός καλλιτέχνης ολοκληρώνει το μήνυμα του αφήνοντας αναπάντητο ένα ερώτημα που προβληματίζει σήμερα όλους τους δημιουργούς. « Τι κάνουμε εμείς, οι καλλιτέχνες των ανοιχτών χώρων και των σκηνών, συμμορφωνόμαστε στις εξαγνισμένες απαιτήσεις της αγοράς ή χρησιμοποιούμε τη δύναμη που διαθέτουμε: για να καθαρίσουμε ένα χώρο στις καρδιές και τα μυαλά της κοινωνίας, να μαζέψουμε τους ανθρώπους γύρω μας, να εμπνεύσουμε, να μαγέψουμε και να πληροφορήσουμε και να δημιουργήσουμε ένα κόσμο ελπίδας και ανοιχτόκαρδης συνεργασίας;» Ένα ερώτημα που σίγουρα μόνο οι ίδιοι οι ανθρώποι του θεάτρου μπορούν να απαντήσουν.

Ο BRETT BAILEY

Εργάστηκε στη Νότιο Αφρική, στη Ζιμπάμπουε, στην Ουγκάντα, στην Αϊτή, στο Κονγκό, στο Ηνωμένο Βασίλειο και γενικότερα στην Ευρώπη. Τα φημισμένα εικονοκλαστικά, θεατρικά του έργα, που θέτουν ερωτήματα στη δυναμική του μετααποικιακού κόσμου, περιλαμβάνουν τα BIG DADA, IPI ZOMBI?, iMUMBO JUMBO, medEia και ORFEUS. Οι παραστάσεις του με κατασκευές περιλαμβάνουν τα EXHIBITs A & B. Τα έργα του παρουσιάστηκαν σε Ευρώπη, Αυστραλία και Αφρική ενώ έχει  κερδίσει και πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών το χρυσό μετάλλιο για τον σχεδιασμό στην Prague Quadrennial (2007). Προήδρευσε της κριτικής επιτροπής της Διεθνούς Έκθεσης Σκηνογραφίας  και Θεατρικής Αρχιτεκτονικής/ Prague Quadrennial 2011 και ήταν ένας από τους κριτές στον διαγωνισμό ‘Music Theatre Now’ του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου τον Μάρτιο 2013. Σκηνοθέτησε ακόμη ην τελετή έναρξης του World Summit on Arts and Culture στο Γιοχάνεσμπουργκ (2009) και από το 2006 έως το 2009 τις τελετές έναρξης του Harare International Festival of the Arts. Από το 2008 έως το 2011 ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του  South Africa’s only public arts festival, ‘Infecting the City’, στο Κέιπ Τάουν.

ΕΝΑΣ ΘΕΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και εορτάζεται στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου εκπροσωπεί για τη θεατρική κοινότητα μια ευκαιρία υπενθύμισης της ετερότητας αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης και προώθησης του αντίκτυπου που αυτή έχει στις σύγχρονες κοινωνίες. Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου τιμά κάθε χρόνο αυτή την παγκόσμια γιορτή καλώντας μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει το μήνυμα. Το μήνυμα μεταφράζεται σε περισσότερες από 20 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη) αλλά και θεατρικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο, διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο. Το ΔΙΘ έχει ως στόχο να προωθεί τις εθνικές και διεθνείς δραστηριότητες που διοργανώνονται στο πλαίσιο των εορτασμών για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Από το 2013, τα Εθνικά Κέντρα και τα Συνεργαζόμενα Μέλη του ΔΙΘ σε όλο τον κόσμο ζητούν από διακεκριμένες θεατρικές προσωπικότητες της χώρας τους να διαβάσουν το μήνυμα στη γλώσσα (γλώσσες) τους. Οι οπτικογραφημένες αυτές αναγνώσεις αναρτώνται στις ιστοσελίδες των Κέντρων και του ΔΙΘ και σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (YouTube, Facebook) στις 27 Μαρτίου. Από τον Ζαν Κοκτώ έως την Αριάν Μνουσκίν, από τον Άρθουρ Μίλλερ μέχρι τον Πήτερ Μπρουκ, από τον Ευγένιο Ιονέσκο στον Άρθουρ Μίλλερ και από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη στον Ζαν Κοκτώ, οι θεατρικοί καλλιτέχνες έγιναν μέρος των εορτασμών για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.