Το Check in Cyprus συνάντησε τον πιο πολυταξιδεμένο άνθρωπο στον κόσμο

Δημοσιεύτηκε στις 09 Ιουλίου 2021

Είναι ο Χαράλαμπος Μπίζας και έχει χαρακτηριστεί ως «Ο Έλληνας Φιλέας Φογκ», «Ο Έλληνας που κατέκτησε τους 2 Πόλους», «Ο πιο πολυταξιδεμένος άνθρωπος του κόσμου».

Είναι μέλος της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρείας, μιας από τις αρχαιότερες στον πλανήτη, που ιδρύθηκε από τον Τσάρο Νικόλαο Α’, το 1845. Μέχρι σήμερα, έχει επισκεφτεί και τα 195 έθνη του κόσμου, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, έχει αλλάξει πάνω από 40 διαβατήρια και μπήκε στο βιβλίο Γκίνες, το 2004, ως ο μοναδικός που είχε ταξιδέψει και στις 195, τότε, χώρες του πλανήτη.

Λίγα λόγια για τον Μπάμπη Μπίζα…
Κατάγεται από την Άρτα της Ηπείρου. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο στην Αθήνα και σλαβικές γλώσσες στη Θεσσαλονίκη. Εργάζεται ως εξωτερικός συνεργάτης σε ταξιδιωτικό γραφείο και συνοδεύει ως αρχηγός ταξιδιού τα γκρουπ σε ασυνήθιστους προορισμούς στο εξωτερικό.

Πότε ταξιδέψατε για πρώτη φορά;
Ταξίδεψα όταν ήμουν ακόμη φοιτητής. Πρώτα στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες και στη συνέχεια σε Βόρεια Ευρώπη μέχρι το Βόρειο Ακρωτήριο στη Νορβηγία και μετά στην Πορτογαλία. Πάντα οδικώς με ωτοστόπ ή φτηνά μέσα μεταφοράς. Στη συνέχεια, πήγα δυο τρεις φορές στην Τουρκία και όταν ένιωσα αυτοπεποίθηση πήρα τη μεγάλη απόφαση. Θα πήγαινα στην Ινδία οδικώς. Διέσχισα όλη την Τουρκία, την Περσία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και έφτασα στην Ινδία. Μέχρι το Αφγανιστάν χρειάστηκα όλο κι όλο 6 μέρες . Εκεί κατάλαβα πως με λίγη προσπάθεια θα μπορούσα να επισκεφθώ και τις γειτονικές χώρες. Έτσι, ανέβηκα στην καρότσα ενός φορτηγού από την Ινδία στην Κατμαντού….

Αποφάσισα μετά από μια μεγάλη διαδρομή να μην επιστρέψω στην Ελλάδα πάρα το ότι χρωστούσα ακόμα ένα μάθημα και άφησα την εξεταστική περίοδο του Ιουνίου. Στο Κολόμπο με συστατική επιστολή που μου έδωσε ο επίτιμος πρόξενος της Κύπρου μπάρκαρα σε ένα ελληνικό πλοίο ως ναυτόπαις. Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας. Πήγαμε στη Μοζαμβίκη, στη Νότια Αφρική και τέλος στην Αμερική. Μέσα Σεπτέμβριου θα άλλαζε το πλήρωμα και επέστρεψα αεροπορικώς στην Ελλάδα και με χρήματα στην τσέπη μου από την εργασία μου. Α ναι.. Πήρα και προαγωγή. Από Ναυτόπαις έγινα ναύτης!

Πώς ξεκίνησε αυτό το κεφάλαιο στη ζωή σας;
Όταν τέλειωσα τη θητεία μου στο στρατό κατάλαβα ότι δεν ήθελα να κάνω καμία άλλη δουλειά εκτός από κάποια που θα μου έδινε τη δυνατότητα να ταξιδεώω. Ο πατέρας μου επέμενε να πάρω τη θέση του ως υπάλληλος στην Αγροτική Τράπεζα. Είπα ότι θα αυτοκτονήσω την επόμενη μέρα. Τελικά, μετά από πολλές δοκιμές σε διάφορες δουλειές συνειδητοποίησα πως εκείνο το ταξίδι με το σακίδιο στην πλάτη στην Ασία και μετά στο πλοίο για την Αφρική και την Αμερική ήταν το καλύτερο. Τότε, κανείς δεν είχε ταξιδέψει σ΄ αυτά τα μέρη. Με προσέλαβαν στο Manos Travel, που ήταν το μόνο γραφείο που οργάνωνε υπερπόντια ταξίδι. Μου ανέθεσαν τον γύρο της Ινδονήσιας σε 4 εβδομάδες…

Κύλισαν τα χρόνια με αυτόν το ρυθμό ώσπου τα παλαιά στελέχη του Manos Travel αποχώρησαν .Όταν βρισκόμουν στη Γροιλανδία σε ιδιωτικό ταξίδι με ειδοποίησαν να επιστρέψω επειγόντως στην Ελλάδα. Θα αναλάμβανα διευθυντής σχεδιασμού ταξιδιών του γραφείου.

Δεν μου άρεσε η ιδέα αυτή αφού οι μάνατζερ μένουν στο γραφείο και δεν ταξιδεύουν. Αν ήταν έτσι θα πήγαινα στην... Αγροτική Τράπεζα! Τελικά βρέθηκε μια λύση. Θα ταξιδεώω αλλά όχι τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και τον Αύγουστο που είναι η μεγάλη κίνηση και πρέπει να μένω στο γραφείο. Έτσι γνώρισα όλο τον κόσμο μιας και σχεδίαζα ο ίδιος τα ταξίδια που ενδιέφεραν.

Ποιοι προορισμοί σας έχουν εκπλήξει;
Χωρίς αμφιβολία το υπερθέαμα της Ανταρκτικής με τους πελώριους παγετώνες και τα γρανιτένια βουνά στην παράκτια ζώνη, είναι το μέρος που αφήνει άναυδο τον κάθε επισκέπτη. Μετά έρχεται μια χωρά που κανείς δεν το υποπτεύεται, η Βενεζουέλα. Απίστευτα τοπία στην Κανάϊμα, ατέλειωτοι βροντεροί καταρράκτες σαν όλο το νερό της γης να έχει πέσει σ' αυτή τη χώρα.

Μετά έρχεται η Νότια Αγκόλα. Εκεί όπου νόμιζα ότι τα είχα δει όλα βρέθηκα σε μια αποκάλυψη. Οι τελευταίες αρχέγονες φυλές του πλανήτη ζουν στο νότο αυτής της χώρας. Δεν είναι για όλα τα γούστα αλλά αυτό που θα δεις μοιάζει με ψέμα.

Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος προορισμός;
Υπάρχει ένα νησί 2500 χλμ. νότια του Κέιπ Τάουν –προς την Ανταρκτική -που λέγεται Μάριον. Εκεί, ζουν 30000 βασιλικοί πιγκουΐνοι, αλμπατρός και τερατώδεις θαλάσσιοι ελέφαντες. Δεν υπάρχει  συγκοινωνία και απαγορεύεται η αποβίβαση ακόμα κι αν φτάσεις με ιδιωτικό σκάφος. Εμένα με βάλανε στη λίστα των ηλεκτρολόγων μιας εταιρείας Νοτιοαφρικανικής που δυο φορές το χρόνο έχει συμβόλαιο να πηγαίνει για συντήρηση των μηχανήματων. Χρειαστήκαμε 209 ώρες για να φτάσουμε με ένα μικρό ιστιοφόρο. Περάσαμε εκεί 5 υπέροχες μέρες, αλλά κάποτε όλα τα ωραία τελειώνουν.

Ποια χώρα αγαπήσατε περισσότερο;
Δεν μπορώ να το δω έτσι γιατί όλες μου αρέσουν. Προτιμώ να πω πού μου αρέσει να πηγαίνω ξανά και ξανά. Δύο τέτοιες χώρες με μαγνητίζουν. Πρώτα η Ρωσία με τον απέραντο μνημειακό και φυσικό πλούτο για την οποία έχω γράψει ειδικό ταξιδιωτικό οδηγό (ΡΩΣΙΑ). Και μετά οι Ηνωμένες Πολιτείες για την πολυμορφία και τον διαφορετικό χαρακτήρα που συναντάς από περιοχή σε περιοχή. Γι’ αυτήν δεν έγραψα κάποιο βιβλίο αλλά την παρουσιάζω με αυτό το πνεύμα στο βιβλίο, μου, ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ για ταξιδιώτες.

Θα επιστρέφατε σε κάποιαν από αυτές;
Συνέχεια πηγαίνω σε όλες αυτές 2 και 3 φορές ή και περισσότερο. Ακόμη, και στη Νιγηρία που βρίσκομαι τώρα για 3 εβδομάδες είναι η τρίτη φορά που έρχομαι για να δω καινούρια πράγματα.

Ποιες είναι οι κορυφαίες κουζίνες του κόσμου;
Αυτή είναι η πιο δύσκολη ερώτηση γιατί όλοι έχουν άποψη και είναι το προσωπικό γούστο και γεύση που επηρεάζουν την κρίση. Πάντως ανάμεσα στις καλύτερες είναι η Ελληνική. Πλούσια, ποικίλη και εύγευστη. Δεν μιλάω για έντεχνη Ελληνική κουζίνα αλλά τη μαγειρική της μαμάς μας. Από τις ξένες η καλύτερη είναι αυτή του Αζερμπαϊτζάν που την πλημυρίζουν τα αρώματα αλλά παραδόξως δεν κατάφερε να χτίσει ένα διεθνές όνομα. Χάθηκε στα  χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, αποξενώθηκε από το διεθνές κοινό. Μετά έρχεται η Μεξικάνικη με ευχάριστη αναλογία κηπευτικών και κρεάτων σε πρωτότυπες συνθέσεις. Τέλος, η Ιαπωνική (μαγειρική όχι τα σούσι) με έναν μινιμαλισμό και απλότητα που αναδεικνύουν τη φυσική γεύση της πρώτης ύλης. Αυτή που είναι υπερτιμημένη και δεν αξίζει τη διεθνή φήμη της, είναι η ιταλική κουζίνα που ανακυκλώνεται στα ζυμαρικά, στις πίτσες και απουσιάζουν τα μαγειρευτά κατσαρόλας ή φούρνου.    

Ποια ηλικία πιστεύετε ότι είναι η ιδανική για να αρχίσεις τα μακρινά ταξίδια;
Ποτέ δεν είναι αργά αλλά αν μπορέσεις να ξεκινήσεις στη δεκαετία των 30 θα έχουν ευεργετική επίδραση στη διάνοια, και στη διεύρυνση ερμηνείας του κόσμου. Οι περισσότεροι όμως ξεκινάνε στα 50, οπότε έχουν εξελιχθεί επαγγελματικά και τα παιδιά τους έχουν βρει το δρόμο τους.

Τι θα συμβουλεύατε τους ταξιδιώτες να κάνουν πριν ξεκινήσουν για το ταξίδι τους;
Να αφήσουν τις συνήθειές τους πίσω, να πάρουν μαζί τους τα απαραίτητα φάρμακα (ασπιρίνες, αντιβιοτικά) και να πάρουν μια μικρή βαλίτσα μεγέθους χειραποσκευής.

Τελικά το ταξίδι είναι κεφάλαιο, επένδυση ή απλά αναψυχή και σπατάλη;
Δεν θα σας απαντήσω περισπούδαστα και με πομπώδεις περίγραφες. Απλά το ταξίδι ανήκει σε εκείνη την κατηγορία αγαθών που η λαϊκή ρήση λέει: Ό,τι φας και ό,τι δεις είναι δικό σου. Τα υπόλοιπα είναι των...κληρονόμων! Πέρα από τα κρυφά χαμόγελα που προκαλεί αυτή η λαϊκή θυμοσοφία είναι γεγονός πως η εμπειρία και η βίωση πολιτισμών, το συναπάντημα με ξένους λαούς δημιουργεί πολιτιστικό σοκ και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Καταλαβαίνεις τον κόσμο καλύτερα. Είναι σχολείο. Αναψυχή και σπατάλη είναι όταν συχνάζεις σ' ένα resort στην Καραϊβική, πας στην πισίνα στις 11 που ξυπνάς, πίνεις φραπέ μέχρι τη 1 μ.μ. τρως γαριδομακαρονάδα στις 4 μ.μ. και το βράδυ ξενυχτάς στο μπαρ. Τότε, ναι είναι σπατάλη και αμφιβάλλω αν είναι αναψυχή.

Μπορεί κάποιος να ταξιδέψει χωρίς να ξοδέψει μία περιουσία;
Βεβαίως. Με δυο τρόπους. Πρώτα, να προτιμήσει τα οργανωμένα τουριστικά γκρουπ που το κόστος των ταξιδιών είναι μικρότερο λόγω των τιμών που ισχύουν για τα ομαδικά ταξίδια. Και δεύτερον ξεκινώντας από τους κοντινούς προορισμούς. Η Ελλάδα και η Κύπρος βρισκόμαστε σε μόλις μια με δυο ώρες πτήση κοντά σε προορισμούς με υψηλό ενδιαφέρον και χαμηλό κόστος. Αίγυπτος, Ιταλία, Ιορδανία, Βουλγαρία, Ρουμάνια κ.λπ.

Πώς βλέπετε το μέλλον των ταξιδιών;
Το βλέπω αισιόδοξα. Μπορεί τώρα να περνάμε δοκιμασία λόγω της πανδημίας άλλα όταν αρχίσει να εκτονώνεται, τα ταξίδια θα ανακάμψουν. Η διάθεση του ανθρώπου να γνωρίσει άλλους τόπους είναι άσβεστη.

Τρία ταξίδια "ζωής" που πιστεύετε ότι πρέπει να κάνουμε.

1. Ανταρκτική. Ακριβό για τους πιο πολλούς, άλλα όχι απλησίαστο.
2. Ρωσία. Τουλάχιστον το δίδυμο των τσαρικών πόλεων Μόσχα και Αγία Πετρούπολη.
3. Καμπότζη. Τα απίστευτα μνημεία των Χμερ στο Ανγκόρ, κάτι το μοναδικό.

Επόμενος προορισμός σας;
Δύο συνεχόμενα ταξίδια στη Ρωσία σε διαφορετικές περιοχές. Πρώτα, στη Νότια Σιβηρία στην επαρχία της Τουβά για την επίσκεψη μιας χαμένης αρχαίας πόλης στα σύνορα με τη Μογγολία και στη συνέχεια στην Αρκτική Ρωσία απ’ όπου θα σαλπάρουμε με ιστιοφόρο στο Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό για εξερεύνηση του νησιού Βαυγκάτς με λατρευτικά κατάλοιπα των υπερβόρειων λαών. Και σε τρεις ώρες αφού επιστρέψω στην Αθήνα, συνεχίζω σαν αρχηγός ταξιδιού με ελληνικό γκρουπ για το Περού.