Θέατρο , News

Κριτική: Οι τρεις ψηλές γυναίκες

Το θεατρικό έργο του Έντουαρντ Άλμπι σε σκηνοθεσία Μάριου Μεττή

Δημοσιεύτηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017

Ο Μάριος Μεττής μετά τις επιτυχημένες σκηνοθετικές του δουλειές 'Λαίδη Μάκμπεθ', '39 Steps' και 'Μία μέρα όταν ήμασταν νέοι' ανεβάζει το αριστουργηματικό έργο 'Οι τρεις ψηλές γυναίκες' του πρόσφατα αποθανόντος Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα και δημιουργού του 'Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ', Έντουαρντ Άλμπι.

Ένα έργο το οποίο με ρεαλισμό αλλά και χιούμορ σου απαριθμεί όλες εκείνες τις ενδόμυχες σκέψεις και φοβίες σου για τη ζωή, τα γεράματα, τον έρωτα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τη μοναξιά, το θάνατο. Όλες εκείνες οι ανθρώπινες σκέψεις, ανησυχίες και προβληματισμοί συνοψίζονται μέσα από την παρουσία τριών διαφορετικών ηλικιακά γυναικών.

Η γηραιότερη είναι 92, η μεσαίας ηλικίας 52 και η νεαρότερη 26. Τρεις διαφορετικές γυναίκες, μόνες σε ένα δωμάτιο, παρουσιάζουν τρεις ξεχωριστές οπτικές για τη ζωή που όλες καταλήγουν ουσιαστικά στον φόβο του θανάτου και την ανάγκη κατάκτησης της ευτυχίας.

Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να ξετυλίξει αυτό το κουβάρι της οπτικής του Άλμπι, με απλότητα, χωρίς φτιασίδια και σκηνοθετικές μανούβρες, δίνοντας έμφαση στον καυστικό λόγο του Άλμπι μέσα από μία παράσταση πέραν των 2.30 ωρών που ουσιαστικά μας αναλύει περίτεχνα όλα εκείνα που σκέφτεσαι όταν ξαπλώνεις το βράδυ για να κοιμηθείς.

Η έπαρση των 26 ετών που πιστεύεις πως η ζωή θα σου προσφέρει απλόχερα όλα όσα ονειρεύεσαι, η ανησυχία των 52 που σου προσφέρει μία οπτική της ζωής σου 360 μοιρών όπως λέει και η ηρωίδα και η απόλυτη σοφία και ωριμότητα των 92 όπου πια ο θάνατος αποτελεί την πιο ευτυχισμένη σου στιγμή.

Το καστ της παράστασης με τις Αννίτα Σαντοριναίου, Στέλα Φυρογένη και Νιόβη Χαραλάμπους είχε ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη των προσδοκιών μου, όπως ακριβώς το όνομα του Μάριου Μεττή και φυσικά το έργο του Άλμπι.

Ο Μεττής κατάφερε να 'εξημερώσει' τρία θεατρικά θηρία, να κατευνάσει το θεατρικό ταμπεραμέντο της Αννίτας Σαντοριναίου μέσα στο πλαίσιο του λόγου του Άλμπι, να οδηγήσει την Φυρογένη να μας δώσει όλη εκείνη την θεατρική εσωτερικότητά της και τη Χαραλάμπους να πειθαρχήσει σε ένα δύσκολο ρόλο που της άρμοζε απόλυτα.

Τελειώνοντας το έργο σου αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση που θέλεις να χωθείς και πάλι σε εκείνους τους φιλοσοφικούς στοχασμούς σου. Όμως, ο Μεττής δεν με άφησε να βουρκώσω από στεναχώρια και θλίψη σκεπτόμενος πως όλοι θα πεθάνουμε αλλά με το τέλος το οποίο παρουσιάζει μου δίνει την επιλογή να σκεφτώ πως εγώ θα επιλέξω τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσω τη μετέπειτα ζωή μου, θα κυνηγήσω την ευτυχία μου, θα μιλήσω στον εαυτό μου. In my way…

Κάθε σεζόν στην Κύπρο βλέπουμε πάνω από 70 θεατρικές παραστάσεις τόσο από το κρατικό θέατρο όσο και από ελεύθερες ομάδες. Τέτοιες παραστάσεις, όμως, όπως 'Οι τρεις ψηλές γυναίκες' παραγωγής και σκηνοθεσίας Μάριου Μεττή με ένα καστ τέτοιου βεληνεκούς σπάνια βλέπουμε. Και αυτό με χαροποιεί ακόμη περισσότερο για αυτή τη δουλειά. Και να σκεφτείς, πως η επόμενη παραγωγή του Μάριου Μεττή ακυρώθηκε αφού δεν επιχορηγήθηκε από το Θυμέλη.

Σχετικά

Ατζέντα
November 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30
Όλη η ατζέντα

Εγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις το email σας!

Eγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις στο email σας!

Close