Το θέατρο αλλιώς

Δημοσιεύτηκε στις 09 Αυγούστου 2013

Κορίνα Κονταξάκη
Υπερβατικό Θέατρο
ID Το Υπερβατικό Θέατρο δημιουργήθηκε το 2010 από την ηθοποιό Κορίνα Κονταξάκη, την ψυχοθεραπεύτρια Ελένη Αργυρού και τη σκηνοθέτρια Ελένη Κοσμά. Αυτό που μας ώθησε να δημιουργήσουμε τη δική μας ομάδα ήταν η ιδέα ότι το θέατρο μπορεί όχι μόνο να ψυχαγωγεί αλλά και να καλλιεργεί τη συνειδητότητα.
Μικρές θεατρικές ομάδες Το θέατρο -ειδικά των μικρών και ανεξάρτητων ομάδων- πρέπει να εκφράζει τις ανάγκες του κοινού. Οι καλλιτέχνες οφείλουν να έχουν τα μάτια τους ανοικτά ώστε να "βλέπουν" ποιο θέμα/παράσταση χρειάζεται το κοινό, αντί να παρασύρονται από προσωπικές φιλοδοξίες και "ανάγκες" έκφρασης. Οι ομάδες πρέπει να κρατήσουν την ποιότητα με πρωτότυπες παραστάσεις, ίσως μάλιστα θα ήταν καλύτερα αν δεν ανακυκλώναμε τα ίδια κλασικά κείμενα, τα οποία και δεν χρησιμεύουν σε τίποτα στην εποχή που ζούμε. Προσοχή όμως, να μην "ταΐζουμε το Θηρίο": αν οι θεατρικές παραστάσεις τα επόμενα χρόνια έχουν όλες ως θέμα την οικονομική κρίση, τότε απλώς ενδυναμώνουμε την κατάσταση -δεν βοηθούμε στη λύση της.
Η κρίση (προς το παρόν) μας έκανε πιο δημιουργικούς, μια και τώρα προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να κρατήσουμε την ποιότητα με λιγότερα όμως χρήματα. Λιγότερα άτομα, χρησιμοποίηση εναλλακτικών χώρων (ακόμα και στο δρόμο!), περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, "ανακύκλωση" σκηνικών ή κατασκευή σκηνικών με ανα-χρησιμοποιημένα υλικά.
Η επιβίωση Η θεατρική ομάδα μπορεί να επιβιώσει, ο καλλιτέχνης όμως -ίσως- όχι. Θέλω να πω ότι μπορούμε να κάνουμε θέατρο με τίποτα και να παίρνουμε τίποτα, αυτό όμως σημαίνει πως ως καλλιτέχνες δεν μπορούμε να επιβιώσουμε και πραγματικά είναι πολύ λυπηρό το γεγονός αυτό. Δεν με φοβίζει το να μην έχω χρήματα να κάνω την παράσταση όπως θέλω. Αυτό που με ανησυχεί, ωστόσο, είναι το να εργάζομαι κάπου εκτός θεάτρου και να κάνω θέατρο σαν "χόμπι", καθώς αυτό θα με περιορίσει σαν καλλιτέχνη. Και ο κόσμος είναι λιγότερο ευαισθητοποιημένος σε σχέση με το θέμα αυτό και κάνει τα πράγματα χειρότερα, μια και δεν θεωρεί την τέχνη επάγγελμα. Έχει την ψευδαίσθηση ότι αυτό που κάνουμε είναι μόνο διασκέδαση και ότι μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε. Θεωρεί ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια ή εκπαίδευση.
Κωμωδία ή δράμα Η κρίση θέλει απ' όλα, γιατί είμαστε τα πάντα!

Τα επόμενα σχέδια Για τα επόμενα χρόνια θα ασχοληθούμε με αυτοσχέδιες παραγωγές με θέμα την "Ψευδαίσθηση του Διαχωρισμού" (www.illusionofseparateness.org). Πιστεύουμε ότι σε αυτές τις δύσκολες εποχές ο κόσμος πρέπει να νιώσει πόσο "ένα" είμαστε, αντί να μιλά συνέχεια για το τι μας διαχωρίζει.

Ευαγγελία Ονουφρίου
Νικόλας Δημητρίου
Point To Contemporary Theatre
ID Δημιουργήθηκε το 2008 και έχει δύο βασικά μέλη, τους ηθοποιούς Ευαγγελία Ονουφρίου και Νικόλα Δημητρίου. Θέλαμε να δημιουργήσουμε τη δική μας θεατρική ομάδα από τα φοιτητικά μας χρόνια στη δραματική σχολή "Βλαδίμηρος Καυκαρίδης". Μια επιθυμία που στη συνέχεια έγινε πράξη. Η ιδέα για το όνομα της ομάδας "γεννήθηκε" στα σκαλιά του παλιού Σατιρικού Θεάτρου στο Στρόβολο, το οποίο έχει πια κατεδαφιστεί. Ήταν μεσημέρι Κυριακής, παραμονή της παράστασης των τελικών μας εξετάσεων. Ύστερα από τρεις μέρες ξεκινήσαμε πρόβες για το πρώτο μας έργο, το "Υπάρχει Φρουρός". Ακολούθως, τα γεγονότα μάς παρέσυραν μαζί τους.
Μικρές θεατρικές ομάδες Έχουν αναζωογονήσει το σκηνικό στον τόπο μας. Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Εμάς μας αρέσει η πολυφωνία. Δημιουργεί έναν υγιή ανταγωνισμό, που δεν μπορεί παρά να μας κάνει καλύτερους. Αυτή η πολυφωνία δίνει επιλογές και στο κοινό. Πολύς κόσμος, που η επαφή του με το θέατρο στο παρελθόν ήταν ελάχιστη, άρχισε να παρακολουθεί θεατρικές παραστάσεις μικρών ομάδων. Αυτό είναι μεγάλη "νίκη" για τον πολιτισμό και την κοινωνία γενικότερα.
Η κρίση Το θέατρο θα τη γλίτωνε; Άλλωστε, ο πολιτισμός στην Κύπρο ανέκαθεν ήταν μια επιχείρηση χωρίς ιδιαίτερο κέρδος. Ο κόσμος του θεάτρου, είναι συνηθισμένος στη λιτότητα. Εξάλλου, μια καλή παραγωγή δεν είναι κατ' ανάγκη και ακριβή. Από την άλλη, η οικονομική κρίση μάς έχει πεισμώσει. Θέλουμε να κάνουμε καλές δουλειές χωρίς πολλά λεφτά. Η τελευταία μας παράσταση το έχει αποδείξει άλλωστε. Το "ΣώβρακLess" ήταν μια "υπερπαραγωγή" χαμηλού κόστους, η οποία απασχολούσε για τρεις μήνες 25 ελεύθερους επαγγελματίες του θεάτρου.

Η επιβίωση Βεβαίως και μπορεί μια νέα θεατρική ομάδα να επιβιώσει σε περιόδους κρίσης, φτάνει να κάνει σωστές, έξυπνες και δημιουργικές επιλογές. Όλοι οι επαγγελματίες στην Κύπρο αυτή την εποχή προσπαθούν να επιβιώσουν. Κάνουμε κι εμείς την προσπάθειά μας στο δικό μας τομέα. Είμαστε αισιόδοξοι, γιατί πιστεύουμε στις ικανότητες τις δικές μας και των συνεργατών μας.
Κωμωδία ή δράμα "Η φτώσια θέλει καλοπέραση!". Οι παλιοί κάτι ήξεραν. Το δράμα συνταράσσει, ενδυναμώνει, προβληματίζει. Η κωμωδία αναπτερώνει, ξεκουράζει, δίνει διεξόδους. Πιστεύουμε ότι αυτό χρειάζεται ο κόσμος αυτή την περίοδο.
Τα επόμενα σχέδια Το φθινόπωρο θα επαναλάβουμε την παράσταση "ΣώβρακLess". Από κει και πέρα, προγραμματίζουμε να ανεβάσουμε ένα σύγχρονο θεατρικό κείμενο της Ευαγγελίας Ονουφρίου. Μετά τα Χριστούγεννα συζητούμε για μια συνεργασία με μια άλλη θεατρική ομάδα και ένα σπουδαίο Κύπριο σκηνοθέτη.

Μάριος Ιωάννου
Ομάδα Theatre Tribe
ID Δημιουργήθηκε πριν από τρία χρόνια. Ερχόμενος στη Λεμεσό ένιωσα την ανάγκη να διδάξω. Έτσι ξεκινήσαμε. Μαζεύτηκε κόσμος που ήθελε να μυηθεί στην Τέχνη του Θεάτρου και όσο προχωρούσαμε, διαπίστωνα πως είχα μαζί μου υπέροχο "υλικό" ανθρώπων. Τότε σκέφτηκα να ανεβάσουμε μια παράσταση! Το καλοκαίρι της χρονιάς εκείνης παρουσιάσαμε το "Όνειρο Θερινής Νυκτός" του Σαίξπηρ. Το έργο είχε επιτυχία. Μια μαγική νύχτα. Από τότε ανεβάζουμε ένα έργο που θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι. Πέρυσι ήταν οι "Τρωάδες" του Ευριπίδη, φέτος τη "Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ιονέσκο και προχωρούμε.
Μικρές θεατρικές ομάδες Ο ρόλος του θεάτρου ανέκαθεν ήταν να αφυπνίζει τον άνθρωπο, να του θυμίζει αγάπη και έρωτα, να ρίχνει λάδι στη φωτιά της επανάστασής του, να απαντά σε υπαρξιακά ζητήματα ή τουλάχιστον να θέτει ερωτήματα για αυτά, να τον κρατά ανθρώπινο... Οι μικρές θεατρικές ομάδες έχουν αυθόρμητο και αθώο βλέμμα. Έχουν ενέργεια πάνω στη σκηνή, μια και τρέφουν μια ανιδιοτελή αγάπη για την τέχνη. Είναι καθαρή μορφή θεάτρου. Είναι θέατρο όπως πρέπει να είναι.

Η κρίση Δεν επηρέασε το θέατρο αρνητικά σε δημιουργικό επίπεδο. Δεν θυμάμαι ποτέ να έβρεχε χρήμα για το θέατρο. Ο δημιουργικός οίστρος των ανθρώπων δεν τονώνεται αν υπάρχει χρήμα. Ίσα-ίσα. Εμείς δουλεύουμε πυρετωδώς και ονειρευόμαστε άλλο τόσο, ασχέτως με το ποιοι έφαγαν και πόσα. Δεν μας αφορά.

Η επιβίωση Βεβαίως και μπορεί μια νέα ομάδα να επιβιώσει. Για τη φετινή, ας πούμε, παράσταση έτυχα μικρής στήριξης από το Δήμο Λεμεσού, τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και κάποιους επιχειρηματίες της Λεμεσού, που έστω και με μικρά ποσά συνέβαλαν ώστε να γίνει εφικτή η παραγωγή μας. Τους ευγνωμονώ. Άσε που προσπαθώ πάντα να βρίσκω φτηνές λύσεις για τεχνικά μέσα και κοστούμια και αυτό με κάνει εφευρετικό. Πάντα με μακρότερα μπάτζετ έκανα θέατρο. Αν μίκρυναν και άλλο, ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
Κωμωδία ή δράμα Κατ' αρχάς η κρίση δεν θέλει Μέγαρο Μουσικής με κεφαλαία γράμματα. Κατά τα λοιπά η κρίση θέλει αληθινούς ηθοποιούς, με αληθινή αγάπη για αυτό που κάνουν. Αγαπώ και τα δύο είδη και σαν ηθοποιός και σαν δάσκαλος-σκηνοθέτης. Για την ώρα η προσωπική μου κρίση ήθελε θέατρο παραλόγου.
Τα επόμενα σχέδια Έχω κάθε μέρα ιδέες πολλές και όνειρα. Θέλω να ανεβάσω ένα κομμάτι πάνω στον έρωτα, γεννημένο από αυτοσχεδιασμούς. Θέλω να κάνουμε "Το Σπίτι
της Μπερνάρντα Άλμπα", μια και έχω μόνο υπέροχες γυναίκες στην ομάδα. Θέλω να... Θέλω να...