To Castlevania είναι καλύτερη μεταφορά video game στην μικρή οθόνη

Η σειρά δεν είναι μόνο η καλύτερη μεταφορά video game, αλλά και μία από τις καλύτερες σειρές που μας έχει δώσει το Netflix.

Δημοσιεύτηκε στις 16 Μαρτίου 2020

video game διασκευών, στην πραγματικότητα κρατιόμαστε από τα ‘Resident Evil’ σαν σωσίβια λέμβο (και από το ‘Mortal Kombat’ του ‘95, δεν ακούω τίποτα). Πρόσφατα αποκτήσαμε το ‘Detective Pikachu’ και το ‘Sony the Hedgehog’ για να λέμε κιόλας να, ορίστε, και αυτά μια χαρά βλέπονται. Ανθρώπινες ταινίες ήταν, μακριά από την υπερβολική σοβαροφάνεια ενός ‘Assassin’s Creed’ ή την αναιτιότητα ενός ‘A Dungeon Siege Tale’.Ο Warren Ellis όμως, δεν είχε παίξει ποτέ του ‘Castlevania’.

Η εμβληματική σειρά video games ‘Castlevania’ της Konami που έκλεισε πέρσι τα 30 της χρόνια ήταν πρακτικά στα χέρια του δημιουργού από το 2007 – όταν δηλαδή έκλεισε συμβόλαιο με την εταιρεία παραγωγής που θα έκανε το video game ταινία. Το πρότζεκτ ήταν κολλημένο μέχρι το 2015 οπότε και μπήκε στο παιχνίδι το Netflix, αλλά ούτε μέχρι τότε είχε παίξει το παιχνίδι. Ο άνθρωπος απλώς δεν είναι gamer. Η μόνη του σχέση με το άθλημα σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ένα σκονισμένο Atari που έχει ακόμα στη σοφίτα.

powered by Rubicon Project
Ίσως όμως τελικά να ήταν και αυτό που έσωσε το ‘Castlevania’ απ’ το να γίνει μία ακόμα εισαγωγή στη λίστα με τις καταραμένες μεταφορές των video games.

Ο Ellis για μένα ήταν ο άνθρωπος που έσωσε τον Iron Man. Η δουλειά του στο κόμικ την περίοδο 2005-2006 ανακίνησε δημιουργικά τον χαρακτήρα και έδωσε γραμμή σε μεγάλο βαθμό για τον Tony Stark που είδαμε στο Marvel Cinematic Universe. Ήταν, επίσης, και ο άνθρωπος που στο αριστούργημά του, ‘Transmetropolitan’, έφτιαξε τον digital ήρωα πριν τη φρενίτιδα των iPhones και των social media. Ακόμα και σε πιο χαμηλού προφίλ δουλειές του όπως τον ‘Wolfskin’, έναν Conan the Barbarian χαρακτήρα που έγραψε για την Avatar Press, η επιδεξιότητά του να συνδυάζει το σεξ, τη βία και το παράλογο με θεματικές της ιστορίας και της προόδου, είναι εντυπωσιακή. Έχει μια εκπληκτική αίσθηση δράσης και χαρακτήρα και, αλήθεια, ποια θα ήταν καλύτερη συνταγή για τη διασκευή ενός video game;

Στο ‘Castlevania’, ο τελευταίος απόγονος μιας φημισμένης οικογένειας κυνηγών τεράτων, Trevor, και η Sypha, μία μάγισσα που ελέγχει τα στοιχεία και ανήκει στους νομάδες Speakers, κάνουν μία απρόθυμη, αρχικά, συμμαχία για να προστατεύσουν τους κατοίκους της Wallachia από το μένος του Δράκουλα και των πλασμάτων της νύχτας που έχει εξαπολύσει εναντίον τους. Αυτός ο Δράκουλας είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες – αν όχι η πιο ενδιαφέρουσα – εκδοχή του χαρακτήρα που έχει υπάρξει μετά τη πρώτη του σύλληψη.

 
Στην 1η σεζόν, την πιο σύντομη και επικεντρωμένη στη δράση της σειράς, χάνει βίαια τη γυναίκα του, Lisa, από το χέρι μιας κοινότητας που προτιμά να πιστεύει στη δεισιδαιμονία και τον μυστικισμό αντί στην επιστήμη, και αδέσμευτος πια από τον λιγοστό σεβασμό του για την ανθρωπότητα γίνεται ένα εκδικητικό, αιμοδιψές, πληγωμένο τέρας. Ένα απρόσωπο αρχαίο κακό, πολύ ισχυρό για να το αντιμετωπίσουν οι ήρωες. Μέχρι τη 2η σεζόν τουλάχιστον, όπου ενώνει τις δυνάμεις του μαζί τους ο γιος του Δράκουλα, Alucard.

Ο καλύτερος, ίσως, χαρακτήρας της σειράς χρησιμοποιήθηκε πολύ μεθοδικά από τον Ellis για να οδηγήσει την αφήγηση στο περσινό θεματικό της κέντρο. Μετά από μία πιο εγκεφαλική, εξερευνητική σεζόν που έδωσε στον Δράκουλα το δικό του συμβούλιο και εστίασε στη στρατηγική, ο Alucard συγκρούστηκε με τον πατέρα του σε ένα κρεσέντο απίστευτα εκρηκτικής δράσης που, εκτός από το πλούσιο θέαμα στην οθόνη, λειτουργούσε και σε εσωτερικό επίπεδο.

Οι δύο αντίπαλοι είχαν διαχειριστεί διαφορετικά το πένθος τους για την απώλεια της Lisa και αυτή ακριβώς η διαχείριση θα έκρινε την επιβίωσή τους. Μέχρι την κλιμάκωση, το απρόσωπο κακό του Δράκουλα είχε δώσει τη σειρά του σε μία αποκαρδιωμένη, άδεια μορφή που φαινόταν πια μικρή, ακόμα κι όταν καθόταν στην επιβλητική καρέκλα του.

 
Η τελευταία εκείνη μάχη είχε και το τέλειο δώρο για τους φαν του παιχνιδιού. Το ‘Bloody Tears’, ένα μόνο κομμάτι από τα δημοφιλή σάουντρακ του ‘Castlevania’, έπαιξε σε μία επική βερσιόν του από τον συνθέτη της σειράς, Trevor Morris, δίνοντας στους φαν μια δικαίωση που περίμεναν. Γιατί μπορεί ο Ellis να μην είναι gamer, αλλά η ισορροπία στη συνταγή έρχεται από τον παραγωγό Kevin Kolde και τους σκηνοθέτες Adam και Sam Deats που έχουν λιώσει με το ‘Castlevania’. Σε αυτούς οφείλει η σειρά το φανταστικό μπαρόκ λουκ και την αισθητική του κόσμου που έχτισε η Konami. Οι φανατικοί αναλαμβάνουν το νοσταλγικό περιβάλλον – και τα χαριτωμένα Easter eggs – ο σεναριογράφος την πλοκή και τους χαρακτήρες.


Πηγή: oneman.gr

Σχετικά

Ατζέντα
February 2025
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28
Όλη η ατζέντα

Εγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις το email σας!

Eγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις στο email σας!

Close