6 Κύπριοι αποκαλύπτουν αγαπημένους προορισμούς στο νησί μας

Δημοσιεύτηκε στις 23 Αυγούστου 2022

Η Κύπρος, αν και αποτελεί μικρό νησί, θεωρείται το «κόσμημα της Μεσογείου» και διαθέτει χαρακτηριστικά μιας μεγάλης χώρας. Παράλληλα, διαθέτει μοναδικά τοπία, ανεξερεύνητες γωνιές πλάι σε τουριστικά θέρετρα, καθώς και μιαν απο τις νοστιμότερες κουζίνες του Δυτικού κόσμου. Γι' αυτό και αρκετοί Κύπριοι επώνυμοι προτιμούν να περνούν ξέγνοιαστες στιγμές σε διάφορες περιοχές του νησιού! Πάρτε μια γεύση και απολαύστε μαγευτικά τοπία απο κάθε γωνιά του νησιού!

View this post on Instagram

A post shared by Nicolas Ioannides 🪴 (@nicolasioannides)

Νικόλας Ιωαννίδης - Παρουσιαστής/ Instagrammer

Μετά από κάθε μου ταξίδι, μόλις προσγειωθεί το αεροπλάνο και μόλις παραλάβω τη βαλίτσα μου, πάντα λέω «Σαν την Κύπρο εν έσιει!». Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Είμαι λάτρης, λοιπόν, του νησιού. Μάλλον, να το θέσω πιο σωστά. Είμαι ερωτευμένος με το νησί!

Πρόκειται για ένα νησί που συνδυάζει από παραλίες και βουνά, μοντέρνα εστιατόρια, μέχρι παραδοσιακά καφενεία. Και όλα αυτά σε μικρές αποστάσεις!

Γενικά, είμαι λάτρης της παλιάς πόλης, οπότε θα με βρείς σίγουρα στην παλιά πόλη της Λευκωσίας προς την πλευρά του καινούργιου Δημαρχείου, όπως, επίσης, περπατώ πολύ συχνά από το σπίτι μου, Μακαρίου - Στασικράτους και καταλήγω στην πλατεία μας.

Όταν χρειάζομαι να εξαφανιστώ απ’ όλους και απ’ όλα και να «νιώσω» τις ομορφιές του νησιού μου, το αμάξι μου με οδηγεί στις συγκλονιστικές παραλίες του Πισσουριού, όπου ο ουρανός γίνεται ένα με τη θάλασσα και η ηρεμία είναι «ζωγραφισμένη» παντού. Και για το τέλος, ο παραδοσιακός καφενές του χωριού, σε «ταξιδεύει» σε μιαν άλλη εποχή.

Αν ποττέ επαντρεύκουμουν, θα ήθελα ο γάμος μου να γίνει στο «Sirena bay». Θα έκλεινα λεωφορεία από Λευκωσία και θα ήταν όλοι ντυμένοι στα άσπρα και ξυπόλητοι. Θα είχε παντού παγωνιέρες με πολλές «τσακρί» μέσα και παντού δάδες με φωτιά. Τόσο πολύ αγαπώ τον συγκεκριμένο χώρο, αλλά πάντα πάω γύρω στις 18:30 που αρχίζει ο κόσμος να φεύγει. Συγκλονιστικά νερά και μια αύρα, σκέτη μαγεία! Λυπηρό είναι το γεγονός που το μεγάλωσαν και έριξαν τα πετρώματα, αλλά και πάλι το αγαπώ!

Τα καλοκαίρια μου, μαζί με τον αδερφό μου, τα περνούσαμε σε αντίσκηνα στη Λάρα, μετρώντας τα αβγά των χελώνων και σκουπίζοντας τα δάκρυά τους, την ώρα που γεννούσαν, οπότε αυτόν τον μαγικό τόπο δεν θα μπορούσα να μην τον έχω στην καρδιά μου. Αμέτρητα ηλιοβασιλέματα, εικόνες με τα νεογέννητα χελωνάκια να τρέχουν προς το νερό. Ίσως από τις πιο ωραίες παιδικές αναμνήσεις. Λυπηρό που τέτοια περιοχή κατήντησε πόλος έλξης για σαφάρι με τις «γουρούνες», λυπηρό πραγματικά. Έπρεπε να ήταν, ενδεχομένως, η πιο προστατευμένη περιοχή!

View this post on Instagram

A post shared by Elena Theodorou (@elena.theo)

Έλενα Θεοδώρου - Παρουσιάστρια

«Στα σοκάκια των Λευκάρων»: Ένα από τα αγαπημένα μας χωριά για τις οικογενειακές μας εξορμήσεις είναι τα Λεύκαρα. Λιθόστρωτα στενά δρομάκια, σπίτια με χρωματιστά παράθυρα και φιλόξενους κατοίκους. Ένα πανέμορφο και γραφικό χωριό.

«Καταρράκτης του Μιλλομέρη»: Πήγαμε για πρώτη φορά τη Νεφέλη φέτος σε ένα από τα αγαπημένα μας μαγευτικά τοπία της Κύπρου, μακριά από τη βαβούρα της πόλης, όπου μπορείς να αναπνεύσεις. Η μικρή το καταευχαριστήθηκε!

«Καμπί του Φαρμακά»: Τα δεντρόσπιτα προσφέρουν μια ξεχωριστή «νότα» στη φύση! Πρόκειται για ένα δεντρόσπιτο που φτιάχτηκε γύρω από ένα μεγάλο δέντρο κοντά στον ποταμό. Εξίσου πανέμορφη είναι και η διαδρομή που θα σε οδηγήσει μέχρι το δεντρόσπιτο, η οποία αποτελείται από μονοπάτια και γέφυρες!

View this post on Instagram

A post shared by Eʟᴇɴᴀ Tsɪᴋᴋᴀ (@elena_tsikka)

Έλενα Τσικκά – Δημοσιογράφος «ILoveStyle»

Και ενώ το καλοκαίρι έχει μπει -πια- για τα καλά στη ζωή μας, τις τελευταίες ημέρες η ανάγκη μας για μια απόδραση παραθαλάσσια μάς «κτυπάει» επίμονα το «καμπανάκι»!

Εμένα στην προκειμένη περίπτωση «κτυπάει» και με μεταφέρει στην επαρχία της Λεμεσού και πιο συγκεκριμένα στο Πισσούρι, εκεί όπου πέρυσι ανακάλυψα τελείως τυχαία τον επίγειο παράδεισο της Κύπρου.

Μια παραλία -αδίκως-όχι και τόσο φημισμένη, αφού η μετάβαση σε αυτήν είναι κάπως περίπλοκη, αλλά αξίζει τον κόπο εδώ που τα λέμε!

Εάν είσαι ριψοκίνδυνος τύπος, τότε σε έχω!Με την πρώτη ματιά από ψηλά καθώς την πλησιάζεις καταφέρνει να σε εντυπωσιάσει, αφού σε τέτοιο μέρος σίγουρα στην Κύπρο δεν έχεις ξαναβρεθεί!

Στο διά ταύτα, πρόκειται για μια απόμερη παραλία, η οποία φέρει την ονομασία «Cape Aspro», και για να την βρεις, είπαμε, θέλει ψάξιμο και περπάτημα - τουλάχιστον εγώ έτσι την ανακάλυψα, αν και νομίζω πως σίγουρα υπάρχει και άλλος θαλάσσιος τρόπος για να μεταβείς εκεί κι εγώ ακόμη δεν τον ανακάλυψα.

Άσπροι εντυπωσιακοί τεράστιοι ογκώδεις βράχοι, βότσαλα, και κρύο, αρκετά κρύο νερό, ακόμη και τον Αύγουστο -πάλι για τους τολμηρούς της παρέας- συνθέτουν το δικό μου μέρος στο νησί μας, που όσο το ψάχνεις,τόσο σε εκπλήσσει, για να απολαμβάνω και να ηρεμώ τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού μας κάτω από τον καυτό κυπριακό ήλιο!

Αν πας, μοιράσου τις εντυπώσεις σου μαζί μου. Ελπίζω να σε έκανα να θες να επισκεφθείς τον δικό μου must προορισμό του καλοκαιριού!

View this post on Instagram

A post shared by M A R G A R I S (@giannismargaris_official)

Γιάννης Μαργάρης - Τραγουδιστής

Επαρχία Αμμοχώστου. Δεν θα τον έλεγα προορισμό. Εκεί έζησα στιγμές αξέχαστες, μοναδικές με ανθρώπους δικούς μου και μη. Έχω συνδυάσει τοποθεσίες με καταστάσεις, με μυρωδιές και συναισθήματα. Όλα τα χωριά και όλες οι πόλεις που «ζωγραφίζουν» και φτιάχνουν την Επαρχία όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Οι βόλτες στο χωριό μου, που δεν είναι άλλο από το Αυγόρου, ήτανε πάντα μεγάλες. Κάποιες φορές, ανέμελες, και κάποιες άλλες μελαγχολικές. Παρκαρισμένος, στον φράχτη του χωριού, βλέποντας το ηλιοβασίλεμα και ακούγοντας τη σιωπή (γιατί κι αυτή έχει τον ήχο της). Γενικά, όλες οι τοποθεσίες έχουν να κάνουν με ’μένα και με τα άτομα που έχουν δημιουργήσει την αύρα της κάθε τοποθεσίας. H καφετερία «Paletto» στο Λιοπέτρι είναι ο χώρος όπου έχω συζητήσει διάφορα θέματα. Ήταν και θα είναι το «στέκι» της παρέας. Αλλά, ποιας παρέας, αφού είχαμε γίνει, όλοι όσοι συχνάζαμε εκεί, μια «οικογένεια». Οι υπάλληλοι του μαγαζιού ήταν τόσο φιλικοί και η πορτοκαλόπιτα ήταν ένας έξτρα ακόμη λόγος για να πηγαίνω καθημερινά, έστω και για λίγο.

Αγία Νάπα. Όταν την ακούς, σκέφτεσαι μόνο τα νυχτερινά κέντρα διασκεδάσεως. Εγώ θα μιλήσω για τις βόλτες μου, που ξεκινούσαν από το λιμανάκι της. Είχαμε δίπλα μας τη θάλασσα, ακούγοντας τα κύματα και μιλώντας για ό,τι μας προβλημάτιζε. Κάποιες φορές, τρώγοντας και παγωτό. Επίσης, ένα άλλο μέρος όπου περνούσα ώρες ατέλειωτες, είναι η εκκλησία του Αγίου Επιφανίου. Έχει υπέροχη θέα και έχουμε «ντύσει» τον προορισμό εκείνο με αγάπη και φως αφού εκεί είχαμε γελάσει, κλάψει και ηρεμήσει για πολλά χρόνια. Όπως έχετε καταλάβει, είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να πηγαίνω βόλτες με αγαπημένα μου πρόσωπα. Θα κλείσω, με το ότι αγαπημένους προορισμούς τούς κάνουμε εμείς και οι άνθρωποί μας! Ένα πανέμορφο πάρκο, αν δεν το γεμίσεις εσύ με αγάπη και όμορφα συναισθήματα, τότε δεν θα γίνει ποτέ πραγματικά όμορφο στα μάτια σου. Λατρεύω να δημιουργώ αναμνήσεις σε προορισμούς!

View this post on Instagram

A post shared by Georgia Demetriou Sofokleous (@thequeensclosetby_g)

Γεωργία Δημητρίου - Σοφοκλέους – Influencer/Entrepreneur

Η Κύπρος για εμένα έχει αμέτρητους προορισμούς που ξεχωρίζουν. Είναι ένα τόσο μικρό νησί, που όμως έχει απίστευτη ομορφιά και πολλές φορές ως Κύπριοι που είμαστε, το ξεχνάμε διότι το θεωρούμε δεδομένο. Για εμένα είναι δύσκολο να διαχωρίσω αγαπημένους μου προορισμούς, παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια ξεχωριστά σποτάκια που μου αρέσει να επισκέπτομαι, επανειλημμένα.

Η αγαπημένη μου παραλία, για παράδειγμα, είναι εκείνη του «Μακρόνησσου» στην Αγία Νάπα. Η άμμος της είναι απίστευτη και το νερό πεντακάθαρο. Ακόμη, και σε περιόδους που είναι high season, πάντα βρίσκω την ηρεμία μου και νιώθω γαλήνη μέσα μου. Υπάρχουν πιο απόμερα σημεία του Μακρόνησσου, που δεν επικρατεί συνωστισμός και μπορείς να χαλαρώσεις, απολαμβάνοντας τη μαγική θέα, μαζί με τα κρυστάλλινα νερά.

Ακόμη, ένα αγαπημένο σημείο που μου αρέσει να επισκέπτομαι, χειμώνα-καλοκαίρι, είναι το λεγόμενο «Love Bridge» στην Αγία Νάπα. Πραγματικά, είναι ένα απίστευτο μέρος, όπου βλέπεις τη θάλασσα από ψηλά, αλλά μπορείς να κατέβεις και πιο κάτω, μέσα στις σπηλιές. Το χρώμα του νερού είναι τόσο σαγηνευτικό, που σου «κόβει» κυριολεκτικά την ανάσα.

Για το τέλος, άφησα το Μακένζυ, στη Λάρνακα. Πρόκειται για έναν αγαπημένο προορισμό, ο οποίος πάντα σφύζει από ζωή, μουσική, άφθονο ποτό και καλό φαγητό. Η περιοχή είναι προσβάσιμη και υπάρχουν αρκετές επιλογές όσον αφορά εστιατόρια, κουζίνες και καφετερίες. Χαλαρά, οικογενειακά, για φαγητό με παρέα, για θάλασσα και καφέ, για περπάτημα και παγωτό ή για ξέφρενα πάρτι, το Μακένζυ είναι πάντα μια από τις πρώτες μου επιλογές, καθώς συμπεριλαμβάνει τα πάντα!

Κριστιάνα Γεωργίου - Ηθοποιός

Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει τη λέξη «διακοπές», εννοούσα το σπίτι της γιαγιάς και του παππού μου, στο χωριό «Καλαβασός»! Δεν πρόφτασα την πόλη καταγωγής των γονιών μου, μιας και οι δυο είναι πρόσφυγες από την Αμμόχωστο.

Ωστόσο, μετά τον πόλεμο, η οικογένεια του πατέρα μου βρέθηκε σε αυτό το πανέμορφο γραφικό χωριό, με τους κατοίκους του να τους «αγκαλιάζουν» και να τους παρέχουν κάθε βοήθεια που μπορούσαν!

Έτσι, μεγαλώνοντας, όταν έλεγα θα πάμε στο χωριό, το χωριό μου ήταν η «Καλαβασός»! Η απόλυτη ελευθερία, συγκριτικά με τη ζωή στην πόλη! Τα παιχνίδια στα στενοσόκακα, στο ποτάμι, στην αυλή της εκκλησίας. Νύκτωνε και μας έψαχναν οι δικοί μας για να φάμε, να κάνουμε μπάνιο και να κοιμηθούμε. Και πραγματικά είναι τόσο ξέγνοιαστα και γλυκά τα συναισθήματα που νιώθω, που μου «ξυπνάνε» τη νοσταλγία να ακούσω και πάλι τη φωνή της γιαγιάς και του παππού, να μου φωνάζουν να μπω στο σπίτι, «Επιτέλους!».

Μου έχει χαραχθεί έντονα στη μνήμη, δε, η Μεγάλη Παρασκευή, που γυρνάγαμε όλα τα παιδιά, τα σπίτια του χωριού και μας έδιναν οι χωριανοί λουλούδια από τον κήπο και τις γλάστρες τους. Μετά τα πηγαίναμε όλα στην εκκλησία για να στολίσουμε τον Επιτάφιο!

Αυτά δεν τα ζεις πια, τουλάχιστον στις πόλεις, είμαι σίγουρη! Τα παιδιά δεν είναι μέρος αυτής της διαδικασίας. Τη Δευτέρα του Πάσχα, δε, γινόταν χαμός στο προαύλιο της εκκλησίας, με τα παιχνίδια που διοργανώνονταν από το πρωί και μαζευότανε ολάκερο το χωριό!

Μια μεγάλη γιορτή με γέλια, φωνές παιδιών και ενηλίκων να σμίγουν και να δημιουργούν μια απίστευτη ενέργεια χαράς, ευθυμίας και κεφιού! Αβγοδρομίες και σακουλοδρομίες ήταν τα παιχνίδια που σίγουρα ελάμβαναν χώραν!

Ήμασταν όλοι μια μεγάλη οικογένεια. Υπήρχε αληθινή αγάπη και αλληλοκατανόηση για τον συνάνθρωπο. Κι αυτό βέβαια είναι φανερό κι από τον τρόπο που όχι απλώς δέχθηκαν στο χωριό πρόσφυγες, οι Καλαβασιώτες, αλλά και από τη πρώτη στιγμή τούς έκαναν να νιώσουν μέρος της μεγάλης οικογένειάς τους!

Η Καλάβασος μόνο όμορφες και γλυκές αναμνήσεις μού φέρνει στο μυαλό. Σαφώς και συνεχίζω να επισκέπτομαι το χωριό για να βλέπω τους θείους και τα ξαδέρφια μου, αλλά όχι όσο συχνά θα ήθελα, διότι δυστυχώς έχω χαθεί κι εγώ στον αέναο αγώνα της καθημερινότητας!

Παρόλα αυτά, η συγκεκριμένη κοινότητα θα είναι πάντα χαραγμένη στην ψυχή μου, όπου κι αν βρίσκομαι, όσο μακριά κι αν πάω! Είναι ένας αγαπημένος προορισμός, που πραγματικά πρέπει όλοι να επισκεφθούν!

Κείμενο: Άννα Κριθαρίδου