"Πηλός. Σύγχρονες όψεις της παράδοσης"

Δημοσιεύτηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014

Η Νίνα Ιακώβου γεννήθηκε στην πόλη της Αμμοχώστου το 1933. Είναι η πρώτη Κυπρία που παρακολούθησε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών στη δεκαετία του 1950 – πριν από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα – και μαθήτευσε σε εργαστήρια επωνύμων δασκάλων της Νεώτερης Ελληνικής Τέχνης. Οι συνθήκες δεν της επέτρεψαν να μείνει στην Αθήνα. Όπως αναφέρει η ίδια σε συνέντευξη της: "Την γλυπτική την έμαθα κοντά σε ένα μεγάλο δάσκαλο τον Έλληνα γλύπτη και καθηγητή της κεραμικής, Γιώργη Γεωργίου, που με κράτησε στο δικό του εργαστήριο στην Αθήνα, σε δύο σημαντικές περιόδους, πρώτα το 1953 – 54 και ξανά το 1964-65. του οφείλω τα πάντα. Την ίδια εποχή παρακολουθούσα γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών και γνώρισα από κοντά την τέχνη του Μ. Τόμπρου, του Γ. Παπά, του Α. Απάρτη. Η δεκαετία του ’50 δύσκολη για όλη την Κύπρο. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο χρειάστηκε να εργαστώ γραμματέας και επιπλέον να πουλήσω την αυλή του πατρογονικού μας σπιτιού στο Βαρώσι πριν φύγω για την Αθήνα. Έμεινα μόλις ένα ακαδημαϊκό έτος (1953 – 54). Επέστρεψα στην Κύπρο και παντρεύτηκα (1956) τον Φειδία Ιακώβου που είχε καταγωγή από το Τρίκωμο και το Λευκόνοικο". Με τον Φειδία Ιακώβου απέκτησε δύο θυγατέρες αλλά δεν εγκατάλειψε την τέχνη. Με υποτροφία της Μορφωτικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας, ξαναγύρισε στη Σχολή Καλών Τεχνών για ακόμη ένα έτος το 1964-65, και αμέσως μετά άρχισε να δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον τομέα της γλυπτικής, συχνά σε συνεργασία με τον ζωγράφο και διακοσμητή Ξάνθο Χατζησωτηρίου.

Μνημειακά γλυπτά της Νίνας Ιακώβου σε τσιμέντο, ξύλο ή σίδηρο, καθώς και κεραμικά, είχαν κατασκευασθεί για τα ξενοδοχεία της Αμμοχώστου, Μαριάννα, Λοϊζιάνα, Cypriana, Grecian και Sandy Beach, ενώ το καλοκαίρι του 1974 μια μεγάλη σειρά ανάγλυφων έργων είχαν μόλις παραδοθεί στο ξενοδοχείο Castle Beach της Κερύνειας. Μετά την εισβολή εγκαθίσταται με την οικογένεια της στη Λάρνακα και συνεχίζει να ζει και να δημιουργεί μέχρι και σήμερα. Εμπνέεται από την παραδοσιακή κεραμική της Αμμοχώστου και τις ανθρωπόμορφες κούζες που ονομάζονται "κουκουμάρες" και μέσα από τη δουλειά της προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την παράδοση. Ως καλλιτέχνης αντιμετωπίζει και απεικονίζει την  φρίκη του πολέμου και τον πόνο της προσφυγιάς δημιουργώντας το έργο "Κραυγή" και τις σειρές "Διαμαρτυρίες" και "Σειρά του Πολέμου".

Αν και συμπληρώνει σχεδόν 60 χρόνια γλυπτικής δημιουργίας, το έργο της έχει προβληθεί μόνο σε δύο ατομικές εκθέσεις, το 2002 και το 2005 ενώ το 2013 το Επιμελητήριο Καλών Τεχνών την τίμησε με τη διοργάνωση μεγάλης αναδρομικής έκθεσης στο οίκημα του. Στην παρούσα έκθεση θα παρουσιάσει μεταξύ άλλων και σειρά γλυπτών εμπνευσμένη από την Μεσαιωνική εφυαλωμένη κεραμική. Όπως πάντα όμως η κα Ιακώβου δημιουργεί έργα τα οποία είναι σύγχρονα έστω και εάν έχουν βαθιές ρίζες στο ιστορικό παρελθόν του τόπου.