Άρης Πλασκασοβίτης: "Στο δικό μου λεξιλόγιο δεν υπάρχει η λέξη ομοφοβία"

Δημοσιεύτηκε στις 01 Ιουνίου 2015

Δεν θες και πολύ να καταλάβεις πως έχει όλο το πακέτο. Καλός τραγουδιστής, χορευτής και ηθοποιός, δουλευταράς, το έχει αποδείξει σε κάθε ευκαιρία που του δόθηκε. Τον έχουμε δει σε μιούζικαλ, σε talent show και τηλεοπτικές υπερπαραγωγές, και τώρα, ο Άρης Πλασκασοβίτης, έρχεται στην Κύπρο, για να παρουσιάσει το 1^ο του σινγκλ, "Να ήταν ψέμα" στην σκηνή του Cyprus Pride 2015! 

Τι ετοιμάζεις on stage;

Θα κάνω κάτι το οποίο έχω καιρό να κάνω, ένα σόου με χορογραφία και τραγούδι, σε ροκ/ποπ στήσιμο και ύφος! Χαίρομαι πολύ, γιατί έχει χορογραφήσει το πρώτο μου τραγούδι, ένας δικός σας χορογράφος, ο Χάρης Σάββα. Δεν θέλω να πω περισσότερα γι’ αυτό, θα είναι όμως μια ωραία έκπληξη!

Πως έγινε η προσέγγιση να’ ρθεις στο νησί για το συγκεκριμένο event και τι σ’ έκανε να δεχθείς;

Με πήραν τηλέφωνό οι διοργανωτές του Gay Pride, και για να τραγουδήσω on stage  το τραγούδι μου μαζί με άλλα κομμάτια και εννοείται πως θα έλεγα ναι! Μ’ αρέσει το πάρτι, το ξεφάντωμα, θα’ μουνα χαζός πρώτον να πω όχι, είναι μια ευκαιρία να παρουσιάσω το τραγούδι μου και δεύτερον, δεν είμαι κομπλεξικός για να αρνηθώ να συμμετέχω σ’ ένα event σαν το Gay Pride, θα χορέψουμε, θα τραγουδήσουμε, σκοπός είναι να περάσουμε καλά άλλωστε!

"Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέγει να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί"

Πίστεύεις πως, σ’ αυτούς τους καιρούς, υπάρχει ακόμη ομοφοβία;

Στο δικό μου το λεξιλόγιο δεν υπάρχει. Στην Κύπρο δεν ξέρω πως έχουν τα πράγματα, στην Αθήνα είναι πιο cool. Δεν σου κρύβω πως, το να βλέπω ένα gay ζευγάρι να φιλιέται στον δρόμο θα μ’ ενοχλήσει όπως αν δω ένα straight ζευγάρι. Δεν έχει να κάνει ούτε με την σεξουαλικότητα του ανθρώπου ούτε με τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέγει να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί και αν εμένα δεν μ’ ενοχλεί και δεν με προσβάλλει, ποσώς μ’ ενδιαφέρει. Ομοφοβία... άγνωστη λέξη για μένα, το 2015!

"Αν έχεις πέσει θύμα bullying και το ξεπεράσεις, γίνεσαι μαχητής και αντιμετωπίζεις και πολύ πιο ώριμα τις καταστάσεις"

Οι ομοφυλόφιλοι πέφτουν πολύ συχνά θύματα bullying.  Σαν άτομο που έχεις βιώσει bullying μικρός για διαφορετικούς λόγους, όπως δήλωσες πρόσφατα, θα τους έδινες μια συμβουλή;

Συνήθως οι ομοφυλόφιλοι δέχονται bullying. Όποιος άνθρωπος, είναι θύμα bullying, για οποιοδήποτε λόγο, καλό είναι να κλείνει τα αυτιά του, να είναι δυνατός και να βρίσκει τη δύναμη να το ξεπερνάει. Όσο δίνεις στον θύτη τροφή, τόσο χειρότερα κάνεις τα πράγματα! Εμένα με κοροΐδευαν πως ήμουν “ψωνάρα” επειδή τραγουδούσα και διάφορα τέτοια, δεν έδινα σημασία, σαν να μην υπήρχαν γύρω μου αυτοί οι άνθρωποι, σα να μην άκουγα ποτέ όλα όσα μου έλεγαν. Θέλει δύναμη και υπομονή, Δεν είναι καθόλου εύκολο. Έτσι θα βγεις και πολύ πιο δυνατός.

Εσύ, βγήκες πιο δυνατός;

Στη ζωή μου πλέον, μπορώ πιο εύκολα να βάζω στόχους και να τους πετύχαίνω, γιατί έχω δουλέψει μια ψυχική δύναμη, που παλαιότερα ίσως δεν είχα. Την απέκτησα, για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω. Αν έχεις πέσει θύμα bullying και το ξεπεράσεις, γίνεσαι μαχητής και αντιμετωπίζεις και πολύ πιο ώριμα τις καταστάσεις. Αυτό το αναφέρω τελείως εμπειρικά, γιατί όποιο στόχο κι αν έβαλα, όποια δουλειά κι αν ήθελα, πάλεψα και τα κατάφερα. Αν δεν είχα βρεθεί στην θέση του θύματος, θα ήμουνα πολύ πιο τεμπέλης και αδύναμος.

Πάμε στα «της μουσικής»! Μόλις κυκλοφόρησε το νέο σου σινγκλ, «Να ήταν ψέμα»! Tι το κάνει να ξεχωρίζει;

Είναι αυτό που ένιωσα εγώ όταν το πρωτοάκουσα. Από το πρώτο δευτερόλεπτο σε βάζει σε μια πιο… χορευτική διάθεση, να κουνηθείς, να μπεις στον ρυθμό. Αυτό που λάτρεψα εγώ στο τραγούδι, και απόφασίσαμε με την εταιρεία μου, την Voice και με τους Otherview, που το έγραψαν, να το κυκλοφορήσουμε, είναι πως έχει μια δική του προσωπικότητα. Θεωρώ, πως είναι ένας catchy dance, ανεβαστικός ήχος, αλλά με χαρακτήρα! Αν θες λίγο να σου φτιάξει η διάθεση, να ξεχαστείς, με το που ακούς, αυτό γίνεται και ψιλοχορεύεις στο ρυθμό του. Αυτή είναι και η επιτυχία του! Έχει ενέργεια!

"Ο πρώτος μου στόχος, αυτό που αναζητώ μέσα απ’ την δουλειά μου είναι η μουσική, το τραγούδι"

Σαν και εσένα δηλαδή!

Ναι! Έχει ενέργεια, δύναμη, αισιοδοξία, θετική αύρα, είναι ξεσηκωτικό! Έτσι θα περιέγραφα και τον εαυτό μου! Αν θα έπρεπε να δώσεις όνομα στο κομμάτι, θα ήταν «Άρης Πλασκασοβίτης»!

Είσαι αρκετό καιρό στον χώρο. σε σχέση με τα πρώτα σου βήματα, τι έχεις κερδίσει, που θεωρείς πως έχει βελτιωθεί σε σχέση με τότε.

Έχω πλέον κατασταλάξει στο τι θέλω να κάνω. Δηλαδή, αυτό το ψάξιμο μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια που δουλεύω, με βοήθησε στο να ξέρω ποιον δρόμο θέλω ν’ ακολουθήσω. Ερχόμενος στην Αθήνα, έλεγα πως σαν βάση, θα έχω την μουσική και το τραγούδι. Κατέληξα πάλι εκεί. Ο πρώτος μου στόχος, αυτό που αναζητώ μέσα απ’ την δουλειά μου είναι αυτό. Σπούδασα χορό, να δω αν μου κάνει ή δεν μου κάνει, ανκαι αυτό το έκανα για να υποστηρίξει το τραγούδι, δηλαδή θέλω να πάω σε μια δουλειά, και να μου πει ο χορογράφος «κάνε αυτό» ή να μου δείξει μια κίνηση και να μπορώ να την κάνω με την πρώτη. Να μην χρειαστεί να μου το δείξει δυο και τρεις φορές. Αλλά και οι τέχνες, είναι λίγο αλληλένδετες. Δηλαδή το τραγούδι θέλει καλή ερμηνεία, που αυτό θα το μάθεις μέσω της υποκριτικής. Και η υποκριτική με το τραγούδι, θέλουν ένα καλό στήσιμο, συνοδεύονται από χορό, ειδικά όταν κάνεις μιούζικαλ. Γι’ αυτό προσπάθησα να αναπτύξω και τα 3. Αλλά η μουσική είναι αυτό που με ανεβάζει. που με εκφράζει 100%, το να γράφω δικά μου τραγούδια... Να κάνω ιδιαίτερα κι όχι συνηθισμένα σόου, με concept, με ιδέες, με ξεχωριστές χορογραφίες...

Αρκετές φορές όμως, άνθρωποι με πολλά ταλέντα έχουν χάσει λίγο την μπάλα, με την έννοια ότι δεν αφοσιώνονται σ’ έναν τομέα 100%.  Σ’ έχει εσένα βασανίσει το “πρέπει να επιλέξω” μέχρι να κατασταλάξεις; Και σου έχει στερήσει ευκαιρίες;

Πάντα ό,τι δουλειά κι αν έκανα, μέσα σ’ αυτά τα χρόνια, ήμουνα πάρα πολύ συνειδητοποιημένος γιατί την κάνω. Είτε ήταν το «Σικάγο» είτε οι «Δαίμονες»...  Στην μουσική κάνω το πρώτο μου βήμα, επίσημα, έχοντας πλήρη γνώση του τι θέλω να παρουσιάσω στον κόσμο και να δει τι δυνατότητες έχω. Αφιέρωσα ένα χρονικό διάστημα στο «μουσικό-υποκριτικό» κομμάτι της δουλείας μου γιατί ήθελα να το εξερευνήσω, εξ’ άλλου απ’ τα μιούζικαλ ξεκίνησα,  η πρώτη μου δουλειά ήταν το “Rent”, έπαιξα τον Angel. Δεν νομίζω ότι έχασα τον δρόμο μου. Η Ελλάδα όμως το έχει αυτό, το ότι πρέπει να έχεις μια ταυτότητα, που για εμένα είναι πολύ σπαστικό και λάθος. Αν ζούσα Αμερική, δεν θα μ’ ένοιαζε. Καλλιτέχνες όπως ο Justin Timberlake, η Beyonce, έχουν κάνει και ταινίες, και σόου, και αποκλειστικά χορευτικά πράγματα που λες «Wow! Πως μπορεί και χορεύει έτσι», αλλά στην Ελλάδα πρέπει να έχεις μια ταυτότητα. Αυτή είναι χαζομάρα θεωρώ, για να την ενστερνιστεί ένας καλλιτέχνης.

Πες μας ένα όνειρο σου που έχει εκπληρωθεί κι ένα που θες να εκπληρωθεί όσο τίποτα!

Το όνειρο που έχει εκπληρωθεί είναι πως κάνω αυτό που αγαπώ πια, σαν επάγγελμα! Δεν την φαντάζομαι ούτε την δημιουργώ στο σπίτι! Δεν βάζω πλέον τα μαξιλάρια για κοινό ούτε φωνάζω οικογενειακούς φίλους για να τους ανοίξω με τα σεντόνια την αυλαία, και να χορεύω και να τραγουδάω και να παίζω! Είναι απίστευτο, αλλά αυτές τις αναμνήσεις έχω, είναι λες και τότε γεννήθηκα, πιο πριν δεν θυμάμαι τίποτα απ’ τον εαυτό μου! Συνεργάζομαι με ανθρώπους, όπως η Άννα Βίσση, που «εικονικά» συνεργαζόμουν στο σπίτι, κι έκανα συζητήσεις με τα αρκουδάκια, το σκυλί κι έλεγα «Άννα μου θα κάνουμε αυτό και θα κάνουμε εκείνο». Μέχρι και για τον Βιολάρη είχα κάνει το ίδιο! Το όνειρο που θα ήθελα και περιμένω να γίνει, είναι η καταξίωση! Να έχω μια καριέρα σαν τον Ρουβά, την Παπαρίζου, που ξέρεις ποιοι είναι και τι κάνουνε. Όχι για να λεώ ότι είμαι «όνομα», αλλά για να κάνω όσα έχω στο μυαλό, όλες μου τις ιδέες! Να γράψω στίχους για τραγούδια, τις εμπειρίες μου για το bullying, τον χωρισμό των γονιών μου, και να βρω και άλλους ανθρώπους που έζησαν όλα όσα κι εγώ και να βοηθηθούν απ’ αυτό. Να ανέβω στην σκηνή και αυτά να τα μοιραστώ! Αν δεν είσαι όνομα, στην Ελλάδα, αυτό δεν μπορείς να το κάνεις. Δουλεύω, συγκεντρώνομαι, στον στόχο μου, μέρα με την μέρα και λέω «μακάρι να τα καταφέρω για να κάνω όσα έχω ονειρευτεί».

Άμα «πουλήσεις μούρη» πριν να είναι η ώρα σου, και το παίξεις «παίξεις» σταρ, σ’ έχει φάει το «μαύρο χώμα»!

Όμως ονόματα που να καταφέρουν να αποκτήσουν το superstar status των Βίσση, Βανδή, Ρουβά, Παπαρίζου, έχουν πολύ καιρό να εμφανιστούν στην Ελλάδα. Γιατί νομίζεις;

Τώρα υπάρχουνε οι μικροί σταρ, όπως τους χαρακτηρίζω, σαν τον Stan και την Demy, που η μαγκιά τους θα είναι να κρατήσουνε στα χρόνια. Είναι στο πρώτο στάδιο του να γίνουνε σταρ κι έχουν όλα τα εφόδια! Αλλά τέτοιου βεληνεκούς σταρ, ναι έχει καιρό να δούμε και νομίζω πως ούτε ο κόσμος το έχει ανάγκη πια. Ο κόσμος χρειάζεται ανθρώπους που να μπορεί μοιράζεται τα προβλήματα και τις ανησυχίες του μαζί τους. Αυτό θέλω να καταφέρω! Να γίνω ένα με τον κόσμο! Δεν θέλω να βιαστώ όμως, όσες φορές το έκανα, έκανα πολλά λάθη, και μεγάλα!

"Η Άννα Βίσση και η Έλενα Παπαρίζου είναι απίστευτα απλοί άνθρωποι. Με τέτοια πρότυπα, δεν μπορώ να λοξοδρομήσω"

Μου βγάζεις είναι πως είσαι καλό παιδί και προσγειωμένο. Δύσκολο στον χώρο σου και ειδικά όταν κάνεις όλα όσα ονειρεύεσαι. Είναι εύκολο να ξεφύγεις. Ποιες οι άμυνες σου κόντρα στο πολύ «φως»;

Σοβαρά θα στο πω, είναι οι γονείς μου και η οικογένεια μου! Υπάρχουν αυτά τα θεμέλια από πίσω, όποτε πάω να νιώσω λίγο παραπανω «ψώνιο» απ’ το κανονικό, γιατί κακά τα ψέματα αν δεν είσαι λίγο ψώνιο με αυτό που κάνεις, δεν θα το κάνεις καλά, μου σκάει ένα «τούβλο» στο κεφάλι, και λεω «από που ήρθε»! Επίσης υπάρχουν 2-3 κολλητοί μου αλλά και άνθρωποι του χώρου που εμπιστεύομαι, είναι προσγειωμένοι και με κρατάνε και εμένα προσγειωμένο. Απ’ την άλλη, αυτό που έχω καταλάβει, είναι πως άμα «πουλήσεις μούρη» πριν να είναι η ώρα σου, και το «παίξεις» σταρ, σ’ έχει φάει το «μάυρο χώμα»! Τόσα ονόματα έχουμε δει που το έχουνε κάνει και μετά από 2-3 χρόνια λες «πού είναι αυτή/ος»; Νομίζω πως η συνταγή για να φτιάξεις αυτό το όμορφο «γλυκό», είναι να είσαι προσγειωμένος, συγκεντρωμένος στους στόχους σου και στα θέλω σου. Για παράδειγμα, τέτοιοι άνθρωποι, είναι η Έλενα Παπαρίζου και οι Άννα Βίσση. Είναι απίστευτα απλοί άνθρωποι, ειδικά η Άννα, που την έχω ζήσει περισσότερο από κάθε άλλο καλλιτέχνη που έχω συνεργαστεί, και σαν άνθρωπο, γιατί κάνουμε «παρέα», αλλά και σαν επαγγελματία. Χρησιμοποιεί το όνομα της μόνο όταν πρέπει. Κι όταν πρέπει να είναι η φίλη σου, είναι η φίλη σου. Κι όταν πρέπει να είναι η Άννα Βίσση, είναι η Άννα Βίσση. Με τέτοια πρότυπα, θα έκανα τεράστιο λάθος να λοξοδρομήσω, να μην την αντιγράψω. Έχοντας δει πως η συνταγή της επιτυχίας τους, είναι αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων.

"Αγαπώ την διάλεκτο σας και θέλω, όσο γίνεται, να μάθω να την μιλώ! Είναι πολύ ιδιαίτερη"

Έχεις ξανάρθει στο νησί. Αυτή τη φορά τι θες να δεις και να ζήσεις, σαν επισκέπτης πάντα.

Θέλω να φάω σαν τρελός, δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω απ’ την Κύπρο και να μην το κάνω αυτό, χαλούμι και πίτα της «σάτζιης»! Αυτές με χαλούμι και μέλι! Θυμάμαι ότι είχα έρθει στην Κύπρο και είχα πάρει ενάμιση με δύο κιλά. Θα τα παρω και τώρα και θα πρέπει να χορεύω συνεχώς για να τα χάσω! Λατρεύω το φαγητό της Κύπρου, το λατρεύω! Μ’ αρέσει επίσης πάρα πολύ όταν συναντώ ντόπιους, που μιλάνε κυπριακά! Αγαπώ την διάλεκτο σας και θέλω, όσο γίνεται, να μάθω να την μιλώ! Είναι πολύ ιδιαίτερη! Δεν μου «κάθεται» στ’ αυτιά μου σαν κάτι οικείο, λες «μα τι λέει τώρα» αλλά σ’ αρέσει αυτό που ακούς!