Οι μούσες της Γιώτας, του Μαρίνου, της Σκεύης και της Αναστασίας

Δημοσιεύτηκε στις 27 Ιουλίου 2016

Μια ιδέα υπήρξε η αφορμή, μια αγάπη όμως είναι πάντα η αιτία για να συναντηθούν οι άνθρωποι, να εμπνευστούν, να γελάσουν, να πιουν και τέλος να δημιουργήσουν. Δεν χρειάζονται πολλά, μόνον τα ουσιαστικά, δηλαδή η φαντασία και η δημιουργικότητα, ας πούμε, αρχικά!

Τους συνάντησα στο 'Μουσών'. Νέα παιδιά, με εκείνο το διψασμένο βλέμμα του καλλιτέχνη κι εκείνο το ζηλευτό πάθος για έκφραση. Αυτά ευθύνονται λοιπόν για το νέο installation που κοσμεί το χώρο του bistrot. Είναι κάτι πραγματικά μοναδικό: μορφές που αποτυπώνουν τις μούσες αλλά και όλους εμάς, τους θαμώνες. Μια 3D κατασκευή που θα ξεκινήσει μια νέα εποχή στην τέχνη, καθώς αυτή βγαίνει έξω από τα στενά όρια μιας γκαλερί και μπορεί να ενταχθεί αλλά και να εντάξει ένα sur mesure concept.

Δεν μπορώ να κρυφτώ όσο και αν προσπαθώ, αυτά τα παιδιά τα αγαπώ! Το έχουν αυτό οι καλλιτέχνες!

Σε πρώτο πρόσωπο
'Είμαι η Γιώτα Ευθυμίου, είμαι γραφίστρια κι εργάζομαι τα τελευταία 10 χρόνια στο Συγκρότημα ΔΙΑΣ στη θέση του Group Creative Manager. Έχω σπουδάσει στο Frederick University στον κλάδο Art & Design. Όσον αφορά στο άλλο κομμάτι της δουλειάς μου, την εικονογράφηση και την τέχνη, κατά καιρούς έχω λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις. Τέχνη για μένα είναι η ίδια η ζωή, δεν είναι αυτό που βλέπεις αλλά αυτό που νιώθεις, αυτό που αισθάνεσαι τη δεδομένη στιγμή. Είναι το αίσθημα της ολοκλήρωσης μέσα από τη διαδικασία της δημιουργίας'.

Μαρίνος Μαρίνου
'Είμαι ο Μαρίνος Μαρίνου. Εργάζομαι ως Art Director στον εκδοτικό οίκο ΔΙΑΣ και στην τηλεόραση ΣΙΓΜΑ. Καθηγητής Γραφικών Τεχνών σε Δημόσια Σχολεία και Τεχνικές Σχολές (αδιόριστος). Ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Frederick University στον κλάδο Art & Design και στη συνέχεια έκανα το ΒΑ μου στις Γραφικές Τέχνες στο University of Central England στο Birmingham. Ακολούθησαν σπουδές Master στο Image Design & Illustration. Έχω ήδη παρουσιάσει τη δουλειά μου σε μια ατομική έκθεση το 2004, ενώ έργα μου παρουσίασα και σε άλλες ομαδικές εκθέσεις καθώς και σε διάφορα έντυπα κατά καιρούς'.

Σκεύη Χαρίτου
'Ονομάζομαι Σκεύη Χαρίτου. "Everywhere, I am looking to reach elegance and intelligence". Έχω σπουδάσει Interior Design στο Λονδίνο, και παρουσίασα εκεί κάποια κομμάτια από τη δουλειά μου μέσω του πανεπιστημίου. Στην Κύπρο παρουσιάσαμε τη δουλειά μας σαν Charmm - Charitou Made to Measure, σε μια κάβα της Λευκωσίας. Ήταν ένας διαφορετικός τρόπος έκθεσης'.

Αναστασίου Χαρίτου
'Ονομάζομαι Αναστασία Χαρίτου. Κάτι που χαρακτηρίζει εμένα και τη δουλειά μου είναι το "Space and Light and Order" . Έχω σπουδάσει Αρχιτεκτονική στο Λονδίνο και έχω παρουσιάσει δουλειά μου σε εκθέσεις που κάναμε με το πανεπιστήμιο. Στην Κύπρο έχουμε παρουσιάσει τη δουλειά μας σαν Charmm σε μια κάβα, μία εναλλακτική έκθεση που κάναμε πριν από λίγους μήνες'.

Η ιδέα
Σε μια βραδινή έξοδό τους για φαγητό στο Μουσών, η Γιώτα και ο Μαρίνος αντιλήφθηκαν ότι, παρόλο που ο χώρος του μαγαζιού είναι όμορφος και βρίσκεται και σε ένα πολύ γραφικό δρομάκι στην παλιά Λευκωσία, ωστόσο χρειαζόταν κάτι που θα του έδινε χαρακτήρα και ταυτότητα. Και τότε η Γιώτα σκέφτηκε να προτείνουν στον Λευτέρη Καρύδη, ιδιοκτήτη του Μουσών, να δημιουργήσουν κάτι μέσα στο χώρο του. Από εκεί ξεκίνησε και η ιδέα. Συζητώντας με τον Λευτέρη, σκέφτηκαν ότι το καλύτερο θα ήταν να γίνει μια επιτόπου εφαρμογή, που δεν θα χρειαζόταν χώρο και χρόνο. Στη συζήτηση ο Λευτέρης πρότεινε τα 2 κορίτσια, την πολιτικό μηχανικό Αναστασία και την interior designer Σκεύη, οι οποίες και βοήθησαν. Το συγκεκριμένο έργο αποτυπώνει ακριβώς αυτό που είναι το Μουσών. Τις 9 μούσες, τη συνύπαρξη και τη συνεργασία, γιατί ακριβώς αυτό συνέβη και κατά την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου, που ήταν και η αφορμή. Το έργο έχει από μόνο του ένα χαρακτήρα, αλλά το εκπληκτικό είναι ότι έδεσε με όλο το χώρο δίνοντάς του ταυτότητα και χαρακτήρα. Ενώ σαν concept δένει και με τη γύρω περιοχή.

Η τέχνη στην Κύπρο
Γιώτα: 'Η τέχνη και η κουλτούρα ενός λαού θεωρώ πως καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή του και την ποιότητα ζωής του. Τα τελευταία χρόνια βλέπω νέους ανθρώπους, εικαστικούς, μουσικούς, να επιστρέφουν στις ρίζες μας, στην παράδοση και στον πολιτισμό μας, και να δημιουργούν μέσα από αυτό το μοτίβο. Για πάρα πολλά χρόνια ένιωθα πως η τέχνη στην Κύπρο δεν έχει δικό της χαρακτήρα και πως επικρατούσε μια ξενομανία. Η κρίση, ωστόσο, θεωρώ ότι δημιούργησε αυτή την ανάγκη της στροφής προς τον ίδιό μας τον εαυτό και την ανακάλυψη της δική μας ταυτότητας, στο δικό μας περιβάλλον. Είμαι αισιόδοξη πως θα συνεχίζουμε να δημιουργούμε σ' αυτό το πνεύμα...'.

Μαρίνος: 'Πάντα ζήλευα τις άλλες ευρωπαϊκές και εκτός Ευρώπης πόλεις όπου η τέχνη βρίσκεται παντού. Σε κάθε δρόμο και σε κάθε κτίριο. Την νιώθεις εξάλλου, καθώς περπατάς να 'αιωρείται' γύρω σου χαρίζοντας ένα άλλο πρόσωπο σε κάθε γωνιά. Στην Κύπρο δυστυχώς δεν το ζούμε αυτό, αν και τα τελευταία χρόνια άρχισε δειλά-δειλά να αλλάζει, αλλά χρειαζόμαστε ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να εντάξουμε τις τέχνες μέσα στην καθημερινότητά μας. Θα φανταζόμουν σε κάθε δρόμο, πλατεία, πάρκο να υπάρχουν έργα Κυπρίων καλλιτεχνών, δίνοντας έτσι στον καθένα μας, ντόπιο ή επισκέπτη, μια μικρή γεύση της πολυπολιτισμικότητας και του ποικίλου χαρακτήρα της χώρας μας. Να γίνει ένας πυρήνας πολιτισμού! Να έχουν οι πολίτες πρόσβαση στην πολιτισμική δημιουργία και τον πολιτισμό της χώρας μας και να γίνει πόλος έλξης για τον υπόλοιπο κόσμο'.

Σκεύη: 'Στην Κύπρο περιθωριοποιούμε την τέχνη και λόγω της κρίσης αυτό επιδεινώθηκε. Καλό θα ήταν να στοχεύσουμε στην αποτίναξη της μιζέριας βάζοντας περισσότερο χρώμα, ευτυχία, σεβασμό, ποίηση, σουρεαλισμό και λίγη μαγεία στο design. Θα πρέπει να αντικαταστήσουμε την ομορφιά, η οποία είναι μια πολιτιστική έννοια με την καλοσύνη που είναι μια ανθρώπινη έννοια. Έργα που να έχουν μια ταυτότητα, μια σημασία. Δημιουργικότητα υπάρχει, η διακίνησή της όμως υστερεί και σε αυτό θέλουμε να στοχεύσουμε και να πετύχουμε'.

Αναστασία: 'Θα ήθελα να στηρίξουμε λίγο περισσότερο την τέχνη στην Κύπρο και την κουλτούρα μας. Έχουμε επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από το εξωτερικό και έχουμε αφήσει πίσω αρκετή από την κυπριακή παράδοση. Θα ήταν ωραίο να τη συνδυάζαμε με καινούργια μοτίβα και να μπορούσαμε να την πάρουμε ένα βήμα πιο κάτω'.

Και σε δέκα χρόνια;
Μαρίνος: 'Να μπορώ να δημιουργώ, να μπορώ να εκφράζομαι ελεύθερα, να μπορεί η δουλειά μας να ανοιχτεί σε πολύ διαφορετικούς τομείς που αφορούν το σχεδιασμό και κυρίως τη φιλοσοφία του σχεδιασμού που είναι και το μεγάλο μας στοίχημα τώρα που έγινε και πάθος. Όραμά μου είναι σε 10 χρόνια να συνεχίσω να το κάνω με μια ομάδα με την οποία να έχουμε τα ίδια όνειρα και τρόπο έκφρασης'.

Γιώτα: 'Για μένα η δημιουργία είναι ένα συνεχές ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού μου και της ζωής που δεν έχει όρια αλλά μεταλλάσσεται κι εξελίσσεται συνεχώς. Σε δέκα χρόνια ονειρεύομαι να είμαι μέρος πολλών και διαφορετικών δημιουργικών ομάδων γιατί θεωρώ πως μέσα από τη συνεργασία και την ομαδικότητα γεννιέται η δημιουργικότητα. Το όνειρό μου είναι να έχω ένα δικό μου χώρο κάπου κοντά στη θάλασσα όπου θα μπορώ να ζω και να δημιουργώ κοντά στη φύση, γιατί από εκεί αντλώ ενέργεια'.

Σκεύη: 'Με πολλά δημιουργικά και πετυχημένα projects αποκτώντας τη δική μου ταυτότητα μέσω της δουλειάς μου'.

Αναστασία: 'Ιδανικά θα ήθελα να κάνω αρκετά όμορφα projects. Να μπορώ να συνεχίσω να συνεργάζομαι με δημιουργικούς ανθρώπους για να βγαίνουν και ωραίες δουλειές. Και να έχω καταφέρει να πραγματοποιήσω αρκετές ιδέες μου όσον αφορά στην αρχιτεκτονική αλλά και την τέχνη'.