Θέατρο , News

Review: Είδαμε τη "Μήδεια" από το θέατρο Mikhail Chekhov της Λετονίας

Tο Ρωσικό Θέατρο Mikhail Chekhov της Ρίγα, της Λετονίας παρουσίασε τη "Μήδεια" του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Βλάντισλάβ Ναστάβσιεβ στο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Δημοσιεύτηκε στις 19 Ιουλίου 2017

Θα τολμήσω να πω ότι το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, που φέτος συμπλήρωσε τα 20 του χρόνια, μας επιφυλάσσει κάθε χρόνο στο πρόγραμμά του μία ανέλπιστη έκπληξη, ένα διαμαντάκι.

Το 2015, εκστατικά παρακολουθήσαμε και μυηθήκαμε στον κόσμο εκείνης τη θεσπέσιας ‘Ηλέκτρας’ του Σοφοκλή, από το Θέατρο Cameri του Τελ Αβίβ, ενώ πέρσι ο ‘Πλούτος’ του Αριστοφάνη της ομάδας Φτωχολογιά σήκωσε τους θεατές από τις θέσεις τους καταχειροκροτώντας τη φρεσκάδα, το μεράκι και τη μαεστρία, με την οποία δούλεψε μία σύγχρονη φόρμα της κωμωδίας ο 27χρονος σκηνοθέτης της, Κώστας Σιλβέστρος, που αργότερα κέρδισε και το βραβείο σκηνοθεσίας στα Βραβεία Θεάτρου Κύπρου.

Σημείωσε, πως ο ‘Πλούτος’, ήταν μία παράσταση, που μπήκε την τελευταία στιγμή στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ και αποτελεί σημείο αναφοράς του μέχρι σήμερα και σίγουρα για τα επόμενα χρόνια.

Το φετινό Φεστιβάλ περιέλαβε και πάλι την τελευταία στιγμή στο πρόγραμμά του την ‘Μήδεια’ του Ευριπίδη από το Ρωσικό Θέατρο Mikhail Chekhov της Ρίγα, της Λετονίας σε σκηνοθεσία Βλάντισλάβ Ναστάβσιέβ, που είδαμε στο Σκαλί Αγλαντζιάς. Μία παράσταση πολύ ενδιαφέρουσα, χωρίς επικές εξάρσεις, με μέτρο και λιτό σκηνικό, ξεπερνώντας τις δραματουργικές φόρμες της τραγωδίας.

Ο σκηνοθέτης τοποθετεί τους δύο γιους της Μήδειας στην αρχή της παράστασης οι οποίοι με τις παιδικές φωνές τους ερμηνεύουν ένα τραγούδι-μοιρολόι εντείνοντας τα συναισθήματα του κοινού που γνωρίζει το τραγικό τους τέλος.

Δύο πλαστικές καρέκλες, μία ξύλινη πλατφόρμα και ένα λευκό πανί με εναλλασσόμενα χρώματα αναλόγως της ψυχοσύνθεσης των ηρώων. Ο σκηνοθέτης και ταυτόχρονα σκηνογράφος της παράστασης οριοθέτησε το δράμα γύρω από το πάθος της Μήδειας εκφράζοντας τα χαρακτηριστικά της χρησιμοποιώντας ως μέσο το σώμα της.

Η πλαστικότητα κινήσεων και μορφασμών της ηθοποιού Γκούνα Ζάρινια στη σκηνή έδωσαν μια διαφορετική, βαθύτερη προσέγγιση αυτής της σατανικής γυναίκας. Μία Μήδεια αιλουροειδές, ερπετό, ο σατανάς, να σέρνεται και να παίζει με εκείνο το νοερό τεντωμένο σχοινί της αντιπαράθεσης, μέσα από τα τρικ των πλαστικών καρεκλών και σύμμαχο σε όλο αυτό τις σκληρές νότες του επί σκηνής τσέλου στο βάθος.

Μία ανατριχιαστική, μεταφυσική Μήδεια, σε ένα ψυχεδελικό σύμπαν με τη σκηνή να μεταμορφώνεται ενίοτε σε δικαστήριο, με την ίδια, όμως, κατήγορο, κατηγορούμενη και δικαστή. Από τις πιο ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις της ‘Μήδειας’, που είδαμε στην Κύπρο.

Μία ξενόγλωσση παραγωγή αρχαίου ελληνικού δράματος που δυστυχώς δεν κατάφερε να γεμίσει το αμφιθέατρο Σκαλί Αγλαντζιάς αν και τα τελευταία χρόνια το φεστιβάλ μας έχει συνηθίσει στα ασφυκτικά γεμάτα θέατρα.   

Σχετικά

Ατζέντα
November 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30
Όλη η ατζέντα

Εγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις το email σας!

Eγγραφή στο Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε τις τελευταίες ειδήσεις στο email σας!

Close