13+1 σημεία που πρέπει να ανακαλύψεις στην καλοκαιρινή Πάφο

Δημοσιεύτηκε στις 23 Αυγούστου 2020

Όντας πρωτεύουσα της Κύπρου για 600 χρόνια, στην αρχαιότητα, η αρχαιολογική κληρονομιά της Πάφου είναι τέτοια ώστε η UNESCO περιέλαβε ολόκληρη την πόλη στον Παγκόσμιο Κατάλογο Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Και μπορεί, σε κάποιες περιπτώσεις η Πάφος να μοιάζει ο φτωχός συγγενής κοντά στις άλλες πόλεις της Κύπρου, χωρίς πολύ κόπο βρήκαμε 14 σημεία στην Επαρχία Πάφου που πολλές άλλες πόλεις θα ήθελαν να είχαν στην περιοχή τους.

14 μέρη που αν δεν τα έχεις επισκεφτεί θα έπρεπε να είσαι ήδη στην πόρτα.

Ας τα δούμε λοιπόν με τυχαία σειρά…

 Φωτο: https://www.bigcyprus.com.cy/

Γεφύρι του Τζιελεφού: Στην επαρχία Πάφου λίγα χιλιόμετρα μακριά από το χωριό Αγιος Νικόλαος σε μια ειδυλλική τοποθεσία με πλάτανους και έντονη άγρια βλάστηση και ζωή υπάρχει το Μεσαιωνικό γεφύρι του Τζιελεφού. Το Μεσαιωνικό αυτό πετρινο γεφύρι που είναι και το μεγαλύτερο στην Κύπρο είναι κτισμένο πάνω στον ποταμό Διαρίζο που τροφοδοτά τον φράκτη της Αρμίνου ο οποίος βρίσκεται λίγο πιό κάτω. Το Γεφύρι χρησιμοποιήτω τα παλαιότερα χρόνια για να συνδέει τα χωριά της δυτικής όχθης , το Μηλικούρι , τα Βρέτσια και τον Άγιο Ιωάννη με τα χωρια στα Ανατολικά , τον Άγιο Νικολάο τα καμινάρια και τις Τρείς Ελιές

Το ναυάγιο του «EDRO III»: Το «Edro III» ένα φορτηγό πλοίο μήκους 83 μέτρων και βάρους 2.517 τόνων, «προσάραξε» κάτω από πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες στην περιοχή Θαλασσινές Σπηλιές στην Πάφο, μεταξύ του Κόλπου των Κοραλλίων και του Αγίου Γεωργίου Πέγειας, στις 8 Δεκεμβρίου του 2011. Το «Edro III» είχε σαλπάρει την προηγούμενη μέρα από το λιμάνι Λεμεσού φορτωμένο με γυψοσανίδες με προορισμό τη Ρόδο. Οι δυνατοί ανέμοι όμως και η θαλασσοταραχή δημιούργησαν προβληματα στο πλοίο το οποίο αναγκάστηκε να βγει στα ρηχά στην περιοχή της Πέγειας τα ξημερώματα της 8ης Δεκεμβρίου. Αποτέλεσμα; Το πλοίο να κολλήσει στην κυριολεξία στα βράχια 15 περίπου μέτρα από τη στεριά.

Θαλάσσιες σπηλιές “Κανταρκαστοί”: Είναι ακτή με φυσική βραχώδη παραλία και θαλάσσιες σπηλιές. Οι σπηλιές βρίσκονται ολόγυρα από έναν κολπίσκο. Βράχοι σκορπισμένοι εδώ και εκεί στη θάλασσα δίνουν στο τοπίο μια μεγαλοπρέπεια σχεδόν εξωπραγματική. Το σημείο αυτό βρίσκεται στα βορειοδυτικά της Πάφου, κοντά στο νησάκι του Αγίου Γεωργίου της Πέγειας (Γερόνησος). Μικρές θαλάσσιες σπηλιές υπάρχουν, επίσης, λίγο πιο ανατολικά, προς τον Κόλπο των Κοραλλίων και δυτικά, προς τον Ακάμα.

Τα Λουτρά της Αφροδίτης: Τοποθεσία κοντά στη θάλασσα, στην ανατολική πλαγιά του Ακάμα, στην οποία φτάνει κανείς διαμέσου της Πόλης Χρυσοχούς. Είναι ένας κατακόρυφος βράχος ασβεστόλιθου, στην κοιλότητα του οποίου έχει σχηματιστεί μια ρηχή σπηλιά. Μέσα από το βράχο ρέει νερό, το οποίο πέφτει απαλά στη βάση του σαν σταγόνες βροχής, σχηματίζοντας μια μικρή λίμνη. Γύρω, η βλάστηση είναι τόσο πλούσια με αποτέλεσμα τόσο η πηγή όσο και η λίμνη να έχουν πάντα σκιά. Η πηγή αυτή είναι το μυθικό μέρος όπου η Αφροδίτη, η θεά της ομορφιάς και του έρωτα, συνήθιζε να λούζεται.Cyprus Holiday Villas

Το φαράγγι του Άβακα: Είναι ένα εντυπωσιακό φαράγγι, μήκους 2 km, βάθους 3 έως 10 μέτρων και ύψους μέχρι και 80 μέτρων στο βαθύτερο σημείο του. Διασχίζεται από το ομώνυμο ποτάμι που εκβάλλει στη θάλασσα, μεταξύ του ακρωτηρίου Δρέπανον και της Λάρας. Το φαράγγι είναι προσβάσιμο κατά μήκος ενός επαρχιακού δρόμου, μέσα από το χωριό Αρόδες. Όταν το κοιτάζει κανείς από τον πάτο, είναι ιδιαίτερα επιβλητικό. Η πρόσβαση όμως στο σημείο αυτό αποτελεί κατόρθωμα που απαιτεί ειδική προετοιμασία.

Η Κοιλάδα των Κέδρων: Ορεινή περιοχή στο δάσος της Πάφου, μεταξύ των περιφερειών Πάφου και Λευκωσίας. Διασχίζεται από τον επαρχιακό δρόμο που ενώνει το χωριό Παναγία με τη μονή της Παναγίας του Κύκκου. Η μοναδική ομορφιά της κοιλάδας αυτής οφείλεται στους επιβλητικούς ενδημικούς της κέδρους.

Ψηφιδωτά της Πάφου: Τα ψηφιδωτά πατώματα αυτών των επαύλεων ευγενών χρονολογούνται από τον 3ο μέχρι τον 5ο αιώνα ΜΧ και συμπεριλαμβάνονται στα καλύτερα της ανατολικής Μεσογείου. Τα ψηφιδωτά ανακαλύφθηκαν τυχαία το 1962 από ένα αγρότη που όργωνε το χωράφι του και απεικονίζουν κυρίως σκηνές από την Ελληνική μυθολογία. Τα ψηφιδωτά του Σπιτιού του Διονύσου απεικονίζουν το Θεό του κρασιού, ενώ το Σπίτι του Θησέα πήρε το όνομα του από τα ψηφιδωτά που έδειχναν τον αρχαίο Έλληνα ήρωα να κραδαίνει ένα ρόπαλο εναντίον του Μινώταυρου. Πολλές άλλες υπέροχες σκηνές βρίσκονται και στα υπόλοιπα σπίτια όπως αυτό του Αίαντα, το Σπίτι του Ορφέα και το Σπίτι των Τεσσάρων Εποχών.

Παραλία Blue Lagoon: Τα κρυστάλλινα νερά σε αυτόν τον κόλπο της Χερσονήσου του Ακάμα σάς δίνουν τη δυνατότητα να δείτε το βυθό της θάλασσας. Η πρόσβαση στον κόλπο  γίνεται με βάρκα, όπου μπορείς  να κάνεις μια βουτιά μέσα στο δροσερό νερό, να κολυμπήσεις  ή απλά να κοιτάζεις την επιφάνεια αυτού του υπέροχου  τοπίου.

Λάρα: Τοποθεσία δυτικά των “Κανταρκαστών”, προς τη χερσόνησο του Ακάμα. Το σημείο είναι απομονωμένο, άγριο και επιβλητικό, με μια υπέροχη παραλία στον μικρό, νοτιοανατολικό κόλπο. Στην περιοχή αναπαράγονται χελώνες, ιδιαίτερα το είδος χελώνα Μύδας, το οποίο κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Λουτρά του Άδωνη: Στην Κοίλη, ένα χωριό της επαρχίας Πάφου, ρέει ο μικρός χείμαρρος Μαυροκόλυμπος. Από τις γύρω χαράδρες, μαζεύονται τα νερά και σχηματίζουν ένα μικρό καταρράκτη.  Με το πέρασμα χιλιετιών τα νερά διάβρωσαν το έδαφος και σαν ζωγραφιά σχημάτισαν μια μικρή λίμνη. Ο ιδιοκτήτης του χώρου Πάμπος Θεοδώρου ονόμασε αυτή τη λίμνη ως “Λουτρά του Άδωνη” και έβαλε 9 ευρω είσοδο!!!

Μεσαιωνικό Κάστρο τη Πάφου: ήταν αρχικά βυζαντινό οχυρό που χτίστηκε για να προστατεύει το λιμάνι. Ξαναχτίστηκε από τους Λουζινιανούς τον 13ο αιώνα, κατεδαφίστηκε από τους Ενετούς το 1570 κατά την οθωμανική εισβολή και χτίστηκε ξανά από τους Οθωμανούς, αφού κατέλαβαν το νησί τον 16ο αιώνα. Αρχικά, ο ρόλος αυτός ανήκε στο φρούριο των Σαράντα Κολόνων, τα ερείπια του οποίου βρίσκονται μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο βόρεια.

Πέτρα του Ρωμιού: Είναι ένας μεγάλος βράχος στις νότιες ακτές της Κύπρου. Περιβάλλεται από θάλασσα, μαζί με βράχους ασβεστόλιθου που έχουν πέσει από το γκρεμό και έχουν παραδοθεί στα κύματα. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Διγενής Ακρίτας, ο θρυλικός Βυζαντινός ήρωας, πέταξε τον βράχο αυτό ενάντια σε πειρατές. Κατά το ηλιοβασίλεμα, η θέα από την κορυφή του γκρεμού (από το δρόμο για το δρόμο προς τη Λεμεσό) είναι τόσο μαγευτική που δεν προκαλεί καμία έκπληξη ότι σε αυτό το σημείο θεωρείται πως η θεά Αφροδίτη αναδύθηκε μέσα από τα κύματα.

Τάφοι των Βασιλέων: Διασκορπισμένοι σε μια τεράστια έκταση, οι εντυπωσιακοί υπόγειοι τάφοι χρονολογούνται από τον τέταρτο αιώνα π.Χ. Έχουν λαξευτεί μέσα σε συμπαγή βράχο ενώ κάποιοι είναι διακοσμημένοι με κίονες δωρικού ρυθμού. Παρά το γεγονός ότι στους τάφους αυτούς είχαν θαφτεί υψηλοί αξιωματούχοι και όχι βασιλείς, η μεγαλοπρέπειά τους έδωσε στην τοποθεσία αυτή την ονομασία.

Ο Φάρος της Πάφου: Βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου της Πάφου και το οικοδομικό σύμπλεγμα του («οικίες φαροφύλακα») και του περιβάλλοντος χώρου, αποκαταστάθηκαν από το Τμήμα Αρχαιοτήτων το 2017, εγκαινιάζοντας συγχρόνως μόνιμη έκθεση με τίτλο «Κύπρος, θάλασσα και φάροι: μια διαχρονική ιστορία». Μέσα από αυτό το σημαντικό έργο, το οποίο οραματίστηκε και υλοποίησε εξολοκλήρου το Τμήμα Αρχαιοτήτων, αναδεικνύεται μια πτυχή της θαλάσσιας ιστορίας του τόπου μας που δεν είχε τονιστεί προηγουμένως, αυτή της κληρονομιάς των φάρων, εφόσον αποτελεί και το μοναδικό σύμπλεγμα φάρου που συντηρήθηκε, αποκαταστάθηκε και αναδείχθηκε στην Κύπρο. Συγχρόνως, η συντήρηση και διαμόρφωση της περιοχής του Φάρου της Πάφου, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός από τους δημοφιλέστερους και πιο γραφικούς πόλους έλξης για τους επισκέπτες της πόλης της Πάφου και της Κύπρου γενικότερα, με διεθνή πλέον προβολή, μεταφέροντας έτσι τη σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας ανά το παγκόσμιο. Το χαρακτηριστικό που καθιστά ιδιαίτερο το συγκεκριμένο φάρο είναι το γεγονός ότι βρίσκεται εντός του σημαντικότατου αρχαιολογικού χώρου της Κάτω Πάφου, που αποτελεί μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, καθώς επίσης και μέρος του δικτύου NATURA 2000, εξαιτίας της μοναδικής σημασίας του φυσικού περιβάλλοντος στον χώρο αυτό. Η σχέση του φάρου με τον αρχαιολογικό χώρο της Πάφου γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, εάν αναλογιστεί κανείς ότι η πόλη της Νέας Πάφου ιδρύθηκε κατά την Ελληνιστική περίοδο, αντικαθιστώντας την Παλαιά Πάφο (αρχαιολογικός χώρος Παλαιπάφου), εξαιτίας κυρίως της άμεσης πρόσβασης που το νέο λιμάνι προσέφερε στη θάλασσα.