R.I.P.: A Love Story

Δημοσιεύτηκε στις 31 Οκτωβρίου 2013

Πώς συνδέεται η φράση Rest in peace (αναπαύσου εν ειρήνη) με το έργο του Σαίξπηρ "Ρωμαίος και Ιουλιέτα"; Στην τέχνη του θεάτρου, όπου η φαντασία συναντά το ταλέντο, όλα είναι εφικτά. Και επί του προκειμένου όταν οι ταλαντούχοι Κατερίνα Λούρα και Δημήτρης Κουρούμπαλης ενώνουν τις δυνάμεις τους με τη Φρόσω Κορρού, τότε πρόκειται για μια καλλιτεχνική συνάντηση γεμάτη ενδιαφέρον και πρωτοτυπία!

Μια ιστορία αγάπης δοσμένη με έναν τίτλο που παραπέμπει στο θάνατο. Γιατί οι δημιουργοί της παράστασης επέλεξαν να δώσουν στο έργο τους, που βασίζεται στο μεγαλύτερο έρωτα όλων των εποχών, αυτόν τον τίτλο; "R.I.P. είναι η επιγραφή που χαράσσουν συνήθως στα μνήματα και σημαίνει rest in peace, ελληνιστί αναπαύσου εν ειρήνη. Στη δική μας περίπτωση σημαίνει επίσης "Romeos Ioulieta Panta", γιατί ο τάφος τους είναι κοινός", εξηγεί η Κατερίνα Λούρα, η οποία αναλύει και το σκεπτικό γύρω από το οποίο φτιάχτηκε η παράσταση. "Η ιδέα προέκυψε από μια ζήτηση που είχαμε με τον Δημήτρη Κουρούμπαλη και τη Φρόσω Κορρού για την καινούργια μας παραγωγή. Μας προβλημάτισε η σημερινή εποχή όπου όλα έχουν γίνει τόσο δύσκολα που δεν βρίσκουμε πουθενά ανακούφιση. Ακόμα και ο έρωτας είναι δύσκολος, ρηχός… Έτσι θελήσαμε να μιλήσουμε για έναν έρωτα ο οποίος θα μπορούσε να προσφέρει ανακούφιση και γαλήνη", τονίζει η γνωστή ηθοποιός και δημιουργός του θεάτρου Δέντρο το οποίο ανεβάζει την παράσταση. "Σε αυτή την αναζήτηση του έργου ήρθε στη σκέψη μας η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Μια ιστορία αγάπης με πολύ άσχημο τέλος. Κάναμε μια αυθαίρετη σύνδεση με τις καλές ημέρες της Ελλάδας και της Κύπρου που είχαν πολύ άσχημο τέλος και αποφασίσαμε να βρούμε αυτό που ζητούσαμε: πώς μέσα σε μια φοβερή συνθήκη, μπορεί κανείς να βρει ανακούφιση". Η νέα εκδοχή του love story.

Σε τι διαφέρει όμως η παράσταση R.I.P. από την κλασική εκδοχή του έργου του Σαίξπηρ "Ρωμαίος και Ιουλιέτα"; "Έχουμε κρατήσει το πνεύμα του έργου και το ακολουθούμε πιστά αλλά επειδή είμαστε δύο, αφαιρέσαμε τους άλλους 25 ρόλους. Μας έπεσαν πολλοί. Επίσης έχουμε αλλάξει εποχή, χώρα, τη σειρά των γεγονότων και τα λόγια. Α, και το φινάλε δεν έχει καμία σχέση με το τέλος της τραγωδίας. Όλα τα άλλα είναι ίδια", εξηγεί η Κατερίνα Λούρα, η οποία επισημαίνει πως στην παράσταση αυτή ο ηθοποιός έχει κυριολεκτικά τον πρώτο λόγο. "Φόρμα, εντύπωση, ποιητικότητα, αυτοακύρωση και σκληρότητα είναι τα πεδία όπου κινούμαστε. Στηριζόμαστε απόλυτα στον ηθοποιό-όργανο, την ελάχιστη θεατρική μονάδα, και το πώς με τα φτωχά του μέσα μπορεί να υπέρ-αναπληρώσει τα ακριβά σκηνικά, τους πολλαπλούς φωτισμούς, τη χλιδή της παραγωγής. Είναι μια διαδικασία που την εκτελούμε με αγάπη προς το κοινό και με τη μεγαλύτερη δυνατή ειλικρίνεια".

Η συνεργασία της Κατερίνας Λούρα με τον Δημήτρη Κουρούμπαλη δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι δύο καλλιτέχνες έχουν συνεργαστεί ξανά στο πρόσφατο παρελθόν με την παράσταση "Ορέστης Ηλέκτρα 0-1". "Βρήκα έναν άνθρωπο -ένα συνεργάτη- με τον οποίο μπορώ να εργαστώ νιώθοντας εμπιστοσύνη, τόσο στη διαδικασία όσο και στο αποτέλεσμα. Είναι ένας άνθρωπος ακομπλεξάριστος, δίχως καμιά εμμονή να διακριθεί και έτοιμος να δώσει γενναιόδωρα αυτό που έχει –πολύ περισσότερο από εμένα". Ταυτόχρονα με το "R.I.P." οι δύο ηθοποιοί θα επαναφέρουν και το πολύ πετυχημένο έργο "Ορέστης-Ηλέκτρα 0-1". "Είναι μία παράσταση που αγαπούμε και εκτιμούμε πολύ. Είναι μία εξαίρετη δουλειά από κάθε άποψη. Όταν την είχαμε ανεβάσει στην Κύπρο, υπήρξε κόσμος που δεν πρόλαβε να τη δει, έτσι, με την ευκαιρία αυτή, αποφασίσαμε να την ξαναφέρουμε".

Το θέατρο Δέντρο

Μια άλλη πτυχή της δουλειάς της Κατερίνας Λούρα είναι και η δημιουργία του Θεάτρου Δέντρο αλλά και του δικού της θεατρικού χώρου. Εγχείρημα δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες. "Οι δυσκολίες ήταν πολλές και μεγάλες. Ακόμη υπάρχουν δυσκολίες. Είμαστε παρόλα αυτά αποφασισμένοι και αγωνιζόμαστε διαρκώς ελπίζοντας και πιστεύοντας στο καλύτερο". Πώς βοηθά όμως έναν ηθοποιό η ύπαρξη της δικής του θεατρικής στέγης; "Πολύ βοηθητικό. Σου δίνει ελευθερίες ως προς την εργασία σου καθαυτή: καθορίζεις εσύ τις ώρες και τον αριθμό προβών, κανονίζεις τις παραστάσεις ανεξάρτητα, αποφεύγεις ενοίκια χώρου...".

Διερωτώμαι στα μάτια της Κατερίνας Λούρα πώς φαντάζει το μέλλον του Θεάτρου υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες. "Γενικά, η ιστορία έχει δείξει ότι η τέχνη ευνοείται -ποιοτικά-, όταν οι κοινωνικές συνθήκες δυσχεραίνουν. Οι ευκολίες δεν φαίνονται να εξυπηρετούν την αυθεντική δημιουργία». Την ρωτώ εάν είναι αισιόδοξη για το μέλλον… "Είμαι ονειροπόλα. Επιλέγω όμως να ελπίζω, να πιστεύω και να στηρίζω την προοπτική του καλύτερου, η οποία είναι πάντοτε παρούσα και υπαρκτή σε κάθε συνθήκη. Και αυτό δεν πιστεύω ότι είναι μακριά από το ρεαλισμό".