Δημοσιεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2016
Κεντρική φωτογραφία από την παράσταση "Εμείς οι νέοι ή... τη γενιά μας" σε μετάφραση, διασκεύη και σκηνοθεσία του Ευριπίδη Δίκαιου.
Το 2016 ήταν μία χρονιά αυτογνωσίας για το κυπριακό θέατρο. Μία χρονιά κατά την οποία παρακολουθήσαμε, ίσως, τις περισσότερες από κάθε άλλη φορά παραστάσεις με κυπριακό χαρακτήρα. Θεατρικά είτε Κυπρίων συγγραφέων είτε διασκευασμένα και προσαρμοσμένα στην κυπριακή πραγματικότητα και διάλεκτο όπως το 'Σκάσε ή Η χαμένη παντόφλα του Μανώλη Καρέλλη', οι 'Αφηγήσεις Γυναικών' και το 'Εμείς οι νέοι... τη γενιά μας!'.
Φέτος, γνωρίσαμε καλύτερα Κύπριους θεατρικούς συγγραφείς με αξιώσεις και έργα τα οποία ανέβηκαν στις ελεύθερες κυρίως σκηνές. Από την άλλη οι πειραματισμοί και οι αντισυμβατικές σκηνές γοήτευσαν και αντιμετωπίστηκαν θετικά από τους θεατρόφιλους, οι οποίοι τολμώ να πω ότι αυξάνονται.
Αναμφίβολα, το κυπριακό θέατρο έχει διέλθει σε μία εποχή όπου πρωταγωνιστούν από τη μία οι ελεύθερες σκηνές, με την ανάγκη του κοινού για προσαρμογή στην κυπριακή πραγματικότητα να είναι πλέον επιτακτική και από την άλλη οι νέοι Κύπριοι σκηνοθέτες αφήνουν το δικό τους στίγμα με τα ονόματα των Πάρι Ερωτοκρίτου, Μάριου Μεττή, Αθηνάς Κάσιου, Λέανδρου Ταλιώτη και Μαγδαλένας Ζήρα να ξεχωρίζουν.
Η κυπριακή συγγραφή έρχεται πλέον να σταθεί απέναντί μας ξεφεύγοντας πια από τα συγγραφικά κλισέ και θεματικές που είχαμε συνηθίσει τα τελευταία πενήντα χρόνια. Από τον πολλά υποσχόμενο Κώστα Μαννούρη ('Της οικίας ημών εμπιπραμένης') και τον Αντώνη Γεωργίου ('Ένα αλμπούμ ιστορίες', 'Λυσιστράτη') μέχρι την Κωνσταντία Σωτηρίου ('Σπασμένα', 'Τζεμαλιγιέ') και τον Γιώργο Τριλλίδη ('Νίτσα') δημιουργείται μία νέα γενιά δραματουργικής γραφής που αρχίζει δειλά-δειλά να διαμορφώνει τα χαρακτηριστικά της, τα οποία θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να μπορέσουμε να τα απαριθμήσουμε με συνέπεια.
Το 2016 ήταν μία χρονιά μεστή κατά τη διάρκεια της οποίας ξεχώρισα κυρίως το μεράκι και την αγάπη όλων εκείνων των νέων ανθρώπων του ελεύθερου που αποφάσισαν πως το θέατρο θα είναι το επάγγελμά τους και στενοχωρήθηκα με τις διαμάχες περί επιχορηγήσεων, της κρίσης που προκαλεί το 'Θυμέλη' και γενικότερα ο τρόπος που αντιμετωπίζεται το θέατρο από μερίδα των κέντρων εξουσίας.
Το 2016:
Αγάπησα τη μεστή συναισθημάτων, καλλιτεχνικής αρτιότητας και ανεπιτήδευτης απλότητας παράσταση της Prima Lux σε διασκευή και σκηνοθεσία του Αιμίλιου Χαραλαμπίδη 'Αφηγήσεις Γυναικών'. Το βιβλίο της Νίκης Μαραγκού '18 αφηγήσεις γυναικών' ζωντάνεψε στο υπέροχο και ζωντανό σκηνικό του Αρχοντικού Ιεροδιακόνου στους Αγίους Ομολογητές με τις υπέροχες Λένια Σορόκου, Πόπη Αβραάμ, Έλενα Δημητρίου, Άννα Γιαγκιώζη και Μυρσίνη Χριστοδούλου.
Λάτρεψα την καλοκαιρινή παραγωγή της Ομάδας Φτωχολογιά, τον 'Πλούτο' του Αριστοφάνη σε διασκευή και σκηνοθεσία του νεαρού Κώστα Σιλβέστρου. Το όρθιο κοινό να χειροκροτεί κατά τη διάρκεια της εξαιρετικής μεταφοράς του Αριστοφάνη στο σήμερα ήταν η απόδειξη πως το κοινό έχει το αισθητήριο να αντιλαμβάνεται το ειλικρινές, αυθεντικό και φτιαγμένο με μεράκι θέατρο. Αυτό είναι το θέατρο που θέλουμε!
Ξεχώρισα την ηθοποιό Παναγιώτα Παπαγεωργίου την οποία παρακολούθησα την περασμένη χρονιά σε πέντε διαφορετικές παραστάσεις ('Ένας αξιοπρεπής γάμος', 'Πείνα', 'Νίτσα', 'Τζόρνταν', 'Λεόντιος και Λένα') και τη θαύμασα. Πρόκειται για μία ηθοποιό με εσωτερικότητα, μεγάλη υποκριτική γκάμα η οποία έχει τη δυνατότητα να ελίσσεται και να προσαρμόζεται σε αυτό το χαμαιλεοντισμό που είναι αναγκαίος για έναν ηθοποιό -κυρίως- στην Κύπρο.
Θα θυμάμαι τις παραστάσεις 'Νίτσα' σε κείμενο Γιώργου Τριλλίδη και σκηνοθεσία Πάρι Ερωτοκρίτου με τις Νίκη Δραγούμη και Παναγιώτα Παπαγεωργίου να με εκπλήσσουν, το έργο με τίτλο 'Εμείς, οι Νέοι ή …τη γενιά μας!' σε κείμενο του Keneth Lonergan, σκηνοθεσία και μετάφραση στα κυπριακά του Ευριπίδη Δίκαιου, με τους εξαιρετικούς Νεκτάριο Θεοδώρου, Άντρια Ζένιου και Ανδρέα Παπαμιχαλόπουλο. Από τις πιο όμορφες θεατρικές στιγμές του 2016.
Ενθουσιάστηκα με τη δουλειά της Βασιλικής Αναστασίου και τις ηχητικές παρεμβάσεις της ομάδας της Amalgamation Project στην παράσταση 'Νίτσα' και τη δουλειά που έγινε από την ομάδα "Σόλο για Τρεις" της Μαρίας Μανναρίδου-Καρσερά (σκηνοθεσία) για την παράσταση "Αντρόνικος ή ο ζωγκράφος" με το συγκινητικό κείμενο της Ευρυδίκης Περικλέους Παπαδοπούλου και τον εξαιρετικό Νεκτάριο Θεοδώρου στον ρόλο του ζωγράφου.
Χάρηκα με την αισθητική και τη δημιουργικότητα της παράστασης της ομάδας Paravan 'Happy Mess' των Μελίτα Κούτα και Χάρη Καυκαρίδη.
Προβληματίστηκα με το 'Love and information' της Αθηνάς Κάσιου, το οποίο περιγράφει τη σύγχρονη μορφή της ζωή μας, που καταγράφεται στα timeline των social media.
Συγκινήθηκα με το 'Μικρό πόνι' της ομάδας Persona, την ιστορία της 'Τζεμαλιγιέ' που αγνοούσα από την ομάδα 'Σόλο για τρεις' και κρατώ τα γλυκά συναισθήματα νοσταλγίας που μου προκάλεσε η δουλειά της ομάδας του Μάριου Κακουλλή με το διασκευασμένο βιβλίο του Αντώνη Γεωργίου 'Ένα αλπούμ ιστορίες' που με έκανε να βουρκώσω σε αρκετές στιγμές της παράστασης.
Το 2016 έκλεισε θεατρικά με τον πιο όμορφο τρόπο. Με μία παράσταση με ένα εξαιρετικό κείμενο του Βασίλη Κατσικονούρη. Η τελευταία παραγωγή της ΕΘΑΛ, Το Γάλα ήρθε να μας υπενθυμίσει όλα εκείνα τα οποία βιώσαμε τη χρονιά που φεύγει και να μας παρουσιάσει νοερά το ταξίδι προσαρμογής των εκατομμυρίων μεταναστών που συνωθούνται σε βαρκούλες στις χώρες που φτάνουν. Για πρώτη φορά είδα αυθόρμητα δακρυσμένα πρόσωπα, άνδρες-γυναίκες να καθηλώνονται από τη σκηνοθετική προσέγγιση του Μηνά Τίγκιλη και τη συγκλονιστική Ιωάννα Σιαφκάλλη. Μία από τις παραστάσεις που το 2016 ήρθε για να ανεβάσει τον πήχη.
Καλή θεατρική νέα χρονιά!
Σχετικά

Εικόνες από τις πρόβες της παράστασης «ζ – η – θ, ο Ξένος» που έρχεται στην Κύπρο
Μια επιστροφή στις ραψωδίες της Οδύσσειας μέσα από το βλέμμα του Μιχαήλ Μαρμαρινού, σε συμπαραγωγή ΚΘΒΕ-ΘΟΚ

Μάρκος Σεφερλής: Επιστρέφει στην Κύπρο για οκτώ ξεκαρδιστικές παραστάσεις
Η περιοδεία του στην Κύπρο περιλαμβάνει στάσεις σε Λευκωσία, Λάρνακα και Λεμεσό


Η παράσταση «STILL!» ταξιδεύει στο Μαυροβούνιο
Η παραγωγή θα συμμετάσχει στην 33η έκδοση του ιστορικού φεστιβάλ θεάτρου για παιδιά και νεαρά άτομα του Δήμου του Κοτόρ

"Φουκού": Επιπλέον παράσταση για το θεατρικό έργο του Φώτη Γεωργίδη
Ένα έργο βασισμένο σε μία αλήθεια που καίει

7 θεατρικές παραστάσεις που φέρνουν την Ευρώπη (και την Αθήνα) στην Κύπρο το επόμενο διάστημα
Από μεγάλες παραγωγές της Αθήνας μέχρι διεθνείς αφίξεις, η θεατρική σκηνή της Κύπρου υποδέχεται 7 παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Ακυρώθηκε η παράσταση "Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης" με τους Πέτρο Γαϊτάνο και Προκόπη Αγαθοκλέου
Όλα όσα πρέπει να ξέρεις

10+2 θεατρικές παραστάσεις που θα απολαύσουμε τον Ιουλίο στην Κύπρο
Μοναδικές βραδιές με τέχνη, γέλιο και συγκίνηση

Οι Underdogs της κυπριακής stand‑up comedy σκηνής επιστρέφουν στη Λάρνακα
Μετά από 6 sold-out παραστάσεις στην Λευκωσία

Βλέπουμε τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, στο Κούριο
Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Ιλιάδα του Ομήρου: Για μία μόνο παράσταση η Ομηρική Μάχη στην πιο ροκ διασκευή της κατευθείαν από την Ελλάδα
Μέσα από τη σύγχρονη σκηνοθετική ματιά του Τάσου Ράτζου, γεμάτη χιούμορ και ευαισθησία

Οι «Οικογενειακές Ιστορίες των Κρητικών» περιοδεύουν σε όλη την Κύπρο
Επιτέλους η πιο αστεία οικογένεια θα μοιράσει ασυγκράτητα γέλια και στην Κύπρο